Wa1
Tekst główny
Atut - Autograf pierwszego Tutti
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 425

Łuk w Wf (→Wn)

!!!   miniat: ostatnia ćwierćnuta 425 i pierwsza oktawa 426, tylko dolna 5-linia.                  Tu pusta klisza 

2 łuki w Wa

górny łuk EZnieU

Chopin używał niekiedy notacji z podwójnymi łukami, np. w Koncercie f op. 21, cz. III, t. 472-480, ale w tym wypadku dodanie górnego łuku to z pewnością adiustacja Wa.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.