Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 152

Utwór: op. 22, Polonez

..

W Wf nie ma kasowników przed d1/2/3 dolnego głosu. Ten ostatni znak jest bezwzględnie konieczny, mimo to nie dodano go w żadnym z późniejszych wydań, w których uzupełnienia ograniczono do  przed d1 na początku taktu.
Ponadto w Wf (→Wn) nie ma  przed ces3 w 2. figurze; znak dodano w Wa. Znamienne, że poprzednia nuta, des3, jest poprzedzona , który w tej sytuacji rozumiano widocznie jako znak ostrzegawczy ze względu na d w dolnym głosie i w l.r.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa

t. 153

Utwór: op. 22, Polonez

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed g3.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 153-154

Utwór: op. 22, Polonez

Bez łuku w Wf (→Wn1)

!!!   miniat: ta para akordów, tylko dolna 5-linia, Corel.              Tu bez kliszy 

Łuk w Wa

jak TGTU, bez nawiasów

Łuk i klinik w Wn2 (→Wn3)

EZnieU1

Łuk proponowany przez redakcję

TGTU = łuk górą w nawiasie

..

Biorąc pod uwagę autentyczne łuki obejmujące analogiczne pary akordów l.r. na przejściu t. 152-153, 154-155 i 155-156, w tekście głównym proponujemy tutaj odpowiednie uzupełnienie. Podobny łuk dodano także w Wa. Natomiast w Wn2 (→Wn3) dodany łuk umieszczono pod akordami, a dla odróżnienia go od łuku przetrzymującego b, drugi akord opatrzono klinikiem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 153-157

Utwór: op. 22, Polonez

Akcenty długie w Wf

!!!   miniat: wycinek para akordów 153-154, tylko górna 5-linia, ale tak, żeby 2. akcent Wa było widać.              TGTU = 3 akcenty długie 153, 154 i 156

 w Wn

EZnieU x 3 (przez przejścia do nowej linii w sumie 5 znaków)

Krótkie akcenty dla obu rąk w Wa

EZnieU1 = 6 akcentów

..

Pod ostatnią ósemką t. 153, 154 i 156 Wf ma akcenty długie. W Wn odtworzono je jako krótkie, sięgające 1. ósemki następnego taktu, widełki , co w tym wypadku nie wpływa na ich znaczenie (Chopin stosował niekiedy tego typu pisownię w dwunutowych motywach). Notacja Wa jest niedokładna (użycie krótkich akcentów) i dowolna (zdublowanie znaków w partii l.r., zasugerowane przypuszczalnie autentyczną notacją na 2. ósemce tych taktów).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn

t. 153-154

Utwór: op. 22, Polonez

Palcowanie wpisane do WfD

!!!   miniat: nic.                EZnieU = 3 jedynki w 2 taktach

Palcowanie proponowane przez redakcję

EZTU = 2 jedynki w 153

Bez palcowania lekcyjnego

..

Dwie jedynki wpisane przez Chopina w WfD w t. 154 wskazują palcowanie przewidziane także w identycznym pasażu w t. 153. Zgodnie z Ogólnymi Zasadami Redakcyjnymip. 17, w tekście głównym podajemy je więc w t. 153. W takcie tym WfD ma zresztą znak, będący prawdopodobnie jeszcze jedną jedynką, nad g2 (o ile nie jest to usterka druku).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD