Tekst główny
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
porównaj
  t. 153-157

Akcenty długie w Wf

!!!   miniat: wycinek para akordów 153-154, tylko górna 5-linia, ale tak, żeby 2. akcent Wa było widać.              TGTU = 3 akcenty długie 153, 154 i 156

 w Wn

EZnieU x 3 (przez przejścia do nowej linii w sumie 5 znaków)

Krótkie akcenty dla obu rąk w Wa

EZnieU1 = 6 akcentów

Pod ostatnią ósemką t. 153, 154 i 156 Wf ma akcenty długie. W Wn odtworzono je jako krótkie, sięgające 1. ósemki następnego taktu, widełki , co w tym wypadku nie wpływa na ich znaczenie (Chopin stosował niekiedy tego typu pisownię w dwunutowych motywach). Notacja Wa jest niedokładna (użycie krótkich akcentów) i dowolna (zdublowanie znaków w partii l.r., zasugerowane przypuszczalnie autentyczną notacją na 2. ósemce tych taktów).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wa, Niedokładności Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.