mUltimate Chopin

op. 22, Polonez

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wn

t. 5-6

Utwór: op. 22, Polonez

 w Wf, odczyt dosłowny

!!!   miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, tu Wf 2 ósemki t. 6, od klamry.                         EZnieU1 = prawie cały t. 5, kreska taktowa i widły.

 w Wn

!!!   miniat: jak war. 11, tylko że z Wn1.                        EZTU nuty w t. 5 + EZnieU kreska taktowa i widły 

 w Wf (interpretacja kontekstowa→Wa)

!!!   miniat: wycinek Wa, od 3. akordu t. 5 do 2. akordu t. 6, tylko górna 5-linia.                    EZTU nuty, kreska i widły
..

W Wf (→Wn) znak  umieszczony jest tylko w t. 6, pierwszym w nowej linii tekstu. Sposób jego umieszczenia sugeruje jednak, że miał on w intencji Chopina zaczynać się wcześniej, prawdopodobnie podobnie do widełek w t. 7-8. Tak też to zrozumiano w Wa i tę wersję podajemy w tekście głównym. Natomiast w Wn znak uznano za po prostu niestarannie wysztychowany i stopniowo skracano, przesuwając moment jego rozpoczęcia w stronę 1. ósemki t. 6.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn

t. 31

Utwór: op. 22, Polonez

Akcent długi w Wf

!!!   miniat: wycinek, 3 motywy pr.r., tylko górna 5-linia.                        EZTU

 w Wa

EZnieU2

 w Wn1

EZnieU

 w Wn2 (→Wn3)

EZnieU1
..

Znak, mający w Wf wszelkie cechy akcentu długiego, odczytano w pozostałych wydaniach jako widełki . Świadczy o tym wydłużanie znaku, szczególnie wyraźne w Wn2 (→Wn3) i Wa, mające być może na celu częściowe dopasowanie znaku do dłuższego  w poprzednim takcie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 53-54

Utwór: op. 22, Polonez

Akcent krótki i 3 długie w Wf

!!!   miniat: jw.                  TGTU = krótki 53 i 3 długie 54

4 krótkie akcenty w Wn

4 pionowe akcenty w Wa

wszystkie nad
..

Trzy akcenty w t. 54 są w Wf nieco dłuższe, przesunięte w prawo i nachylone, co zdaniem redakcji sygnalizuje użycie innego niż poprzednio rodzaju akcentu. W tekście głównym odtwarzamy je zatem jako długie. Opisanej różnicy nie uznano za znaczącą w Wn, a w Wa zmieniono te akcenty na pionowe. Ponieważ jednak w Wa jako pionowy odtworzono też ostatni akcent w t. 53, zmiana ta najprawdopodobniej nie miała związku z grafiką akcentów Wf – dowolne zmiany akcentów na pionowe są w ogóle charakterystyczne dla Wa – por. t. 47-50.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn

t. 132

Utwór: op. 22, Polonez

Akcent długi w Wf

!!!   miniat: wycinek, 1. miara, tylko dolna 5-linia.                EZTU

 w Wn

EZnieU

Bez znaku w Wa
..

Akcent długi mógł być dodany w przedostatniej fazie korekt Wf; na tę możliwość wskazuje brak znaku w Wa wraz z przesunięciem dim. – patrz poprzednia uwaga. W Wn znak zrozumiano niemal na pewno błędnie jako widełki .

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 153-157

Utwór: op. 22, Polonez

Akcenty długie w Wf

!!!   miniat: wycinek para akordów 153-154, tylko górna 5-linia, ale tak, żeby 2. akcent Wa było widać.              TGTU = 3 akcenty długie 153, 154 i 156

 w Wn

EZnieU x 3 (przez przejścia do nowej linii w sumie 5 znaków)

Krótkie akcenty dla obu rąk w Wa

EZnieU1 = 6 akcentów
..

Pod ostatnią ósemką t. 153, 154 i 156 Wf ma akcenty długie. W Wn odtworzono je jako krótkie, sięgające 1. ósemki następnego taktu, widełki , co w tym wypadku nie wpływa na ich znaczenie (Chopin stosował niekiedy tego typu pisownię w dwunutowych motywach). Notacja Wa jest niedokładna (użycie krótkich akcentów) i dowolna (zdublowanie znaków w partii l.r., zasugerowane przypuszczalnie autentyczną notacją na 2. ósemce tych taktów).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn