op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 22, Polonez
W Wf nie ma kasowników przed d1/2/3 dolnego głosu. Ten ostatni znak jest bezwzględnie konieczny, mimo to nie dodano go w żadnym z późniejszych wydań, w których uzupełnienia ograniczono do przed d1 na początku taktu.
Ponadto w Wf (→Wn) nie ma przed ces3 w 2. figurze; znak dodano w Wa. Znamienne, że poprzednia nuta, des3, jest poprzedzona , który w tej sytuacji rozumiano widocznie jako znak ostrzegawczy ze względu na d w dolnym głosie i w l.r.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Adiustacje Wa, Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Niedokładności Wf, Adiustacje Wn, Znaki ostrzegawcze, Błędy powtórzone Wn, Błędy powtórzone Wa
notacja: Wysokość