mUltimate Chopin

op. 22, Andante spianato

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

t. 85-89

Utwór: op. 22, Andante spianato

Krótkie akcenty w Wf i Wn2 (→Wn3), odczyt dosłowny

!!!   miniat: Corel, t. 85 i początek 86, obie pięciolinie, zwęzić odstęp między pięcioliniami.                             EZnieU = 4 akcenty (85 X 2, 86 i 89) + laseczka l.r. 85

Krótkie akcenty w Wa, odczyt dosłowny

jak war_11 (EZnieU) z wyjątkiem 1. akcentu 85, który EZTU

Krótkie akcenty w Wf (→Wa) i Wn2 (→Wn3), interpretacja kontekstowa

EZTU

Akcenty długie w Wn1, odczyt dosłowny

jak EZnieU, ale same akcenty długie

Akcenty długie w Wn1, interpretacja kontekstowa

jak EZTU, ale same akcenty długie
..

Zgodnie z analizą przeprowadzoną w t. 73-75, w tekście głównym przesuwamy akcenty w t. 85, 86 i 89:

  • pierwszy znak w t. 85 przenosimy nad kwintę l.r., zgodnie z t. 73. Różnica między tymi taktami mogła być następstwem odmiennego układu graficznego – znak w t. 85 umieszczono przy główce nutowej, co było rutynowym zabiegiem sztycharzy i mogło byc zrobione wbrew zapisowi [A];
  • akcent w t. 86 przydzielamy do pr.r. na wzór t. 74;
  • akcent w t. 89 przesuwamy nad półnutę, co ma znaczenie głównie porządkowe.

Akcenty długie (Wn1) lub krótkie (pozostałe źródła) odtwarzamy zgodnie z analizą w t. 67-72.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa

t. 90

Utwór: op. 22, Andante spianato

Krótki akcent pr.r. w Wf i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: ta co 78, akcent tylkow pr.r.                    TGTU ale tylko pr.r. 

Długi akcent pr.r. w Wn1

Krótkie akcenty w Wa

TGTU = akcent pr.r. i l.r., ale bez nawiasu

Krótkie akcenty proponowane przez redakcję

TGTU

Akcenty długie, alternatywna propozycja redakcji

jak TGTU, ale długie, dolny w nawiasie [ ]
..

W tekście głównym proponujemy uzupełnienie akcentu w l.r. na wzór analogicznego t. 78. Znak dodano już w Wa. Akcent można odczytywać jako krótki lub długi – patrz t. 67-72.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa

t. 96

Utwór: op. 22, Andante spianato

Krótki akcent w Wf (→Wa) i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: nic.                              TGTU

Akcent długi w Wn1
..

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 99-105

Utwór: op. 22, Andante spianato

Akcenty długie w Wf (→Wn1)

!!!   miniat: wycinek t. 99, tylko górna 5-linia, tu Wn1.              10 akcentów długich zamiast krótkich (t. 99-100 i 103-5)

Akcenty pionowe w Wa

10 pionowych (prócz t. 106)

Krótkie akcenty w Wn2 (→Wn3)

TGTU = 10 krótkich
..

W przeciwieństwie do t. 55-62, Wf ma tu – w t. 99-100 i 103-105 – akcenty długie. Uważamy to za niedokładność i w tekście głównym podajemy krótkie akcenty. Także w pozostałych wydaniach powtórzono tu akcenty użyte za pierwszym razem – długie w Wn1, pionowe w Wa i krótkie w Wn2 (→Wn3). 

Patrz też t. 106, który omawiamy osobno ze względu na błędy w Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa

t. 106

Utwór: op. 22, Andante spianato

Akcent długi na d2 w Wf

!!!   miniat: wycinek, pół taktu, tylko górna 5-linia.                 jak TGTU tylko długi

Akcent długi na e2 w Wn1

Bez znaku w Wa1

Pionowy akcent na e2 w Wa2

Krótki akcent na e2 w Wn2

Krótki akcent na d2 w Wn3

TGTU
..

Zarówno brak akcentu w Wa1, jak i umiejscowienie go na 3. szesnastce taktu w Wn1 (→Wn2) to z pewnością błędy. Przeoczenie akcentu w Wa1 mogło być powtórzone za Wf, w którym znak dodano następnie w ostatniej fazie korekt. Dodanie akcentu w Wa2 w błędnym miejscu może oznaczać, że adiustator nie porównywał tego taktu z t. 62, ale z Wn1 (mogła to też być po prostu pomyłka, np. sztycharza).
W tych wydaniach, które mają tu akcent, użyto znaku takiego rodzaju jak poprzednio – patrz t. 99-105.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn