mUltimate Chopin

op. 22, Andante spianato

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

t. 48

Utwór: op. 22, Andante spianato

Akcent długi w Wf (→Wn1)

!!!   miniat: nic.                           TGTU

Krótki akcent w Wa i Wn2 (→Wn3)
..

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wa

t. 52

Utwór: op. 22, Andante spianato

Krótkie akcenty w Wf (→Wn)

!!!   miniat: wycinek, 5 akcentowanych z 1. połowy taktu, tylko górna 5-linia.                   EZTU

Pionowe akcenty w Wa

EZnieU1 (dorobić resztę)
..

Dowolne zmiany akcentów poziomych na pionowe należą do charakterystycznych, częstych adiustacji Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 52

Utwór: op. 22, Andante spianato

Klinik w Wf (→Wn1,Wa)

!!!   miniat: wycinek końcówka taktu, tylko górna 5-linia.               EZTU

Kropka staccato w Wn2 (→Wn3)

EZnieU
..

Zmiana znaku staccato to częsta dowolność w Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 55-62

Utwór: op. 22, Andante spianato

Krótkie akcenty w Wf i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: t. 55, wycinek, tylko górna 5-linia.         TGTU = 11 akcentów

Akcenty długie w Wn1

Akcenty pionowe w Wa

jak w t. 52
..

Akcenty w t. 55-56 i 59-62 są w Wf niewątpliwie krótkie, takie jak w t. 52. Mimo to Wn1 podaje tu większe akcenty, takie jak w poprzedniej, kantylenowej części, co jest przypuszczalnie niedopatrzeniem (w drugim wydaniu niemieckim wprowadzono krótkie akcenty, tak jak w całym Andante). Wprowadzenie akcentów pionowych to częsta dowolność Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 67-72

Utwór: op. 22, Andante spianato

Różne akcenty w Wf

!!!   miniat: wycinek t. 67 i pół 68, tylko górna 5-linia.                    TGTU = EZTU 67 i 70 + krótkie 68-9 i 71-2

Akcenty długie w Wn

6 X długie 

Krótkie akcenty w Wa i Wn2 (→Wn3)

same krótkie (67 i 70 EZnieU)
..

Akcenty w t. 67 i 70 są w Wf nieco dłuższe niż te w t. 68-69 i 71-72. Zdaniem redakcji, może to oznaczać, że podobna różnica występowała w [A]. Z tego względu w tekście głównym odtwarzamy je odpowiednio jako akcenty długie i krótkie. W Wn1 nie ma tu zauważalnych różnic długości między akcentami – wszystkie znaki są tej wielkości co większość akcentów poprzedniej części – toteż tak jak tam nadajemy im postać akcentów długich. Biorąc pod uwagę, że z wyjątkiem ostatniego znaku w t. 78 i 90 wszystkie akcenty w tej części dotyczą albo dłuższych wartości rytmicznych (co najmniej półnut), albo krótkich motywów, w ramach których następuje rozwiązanie dysonansu, wersję z samymi akcentami długimi można uważać za równorzędny wariant. Wa i późniejsze Wn mają tu same krótkie akcenty.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wa