mUltimate Chopin

op. 22, Andante spianato

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 1

Utwór: op. 22, Andante spianato

 = 69 w Wf (→Wn,Wa), odczyt dosłowny

 = 69 w Wf (→Wn,Wa), interpretacja kontekstowa

= 63 w WfD, odczyt dosłowny

 = 63 w WfD, interpretacja kontekstowa

 = 69 (63), wariantowa propozycja redakcji

EZTU
..

Brak w wydaniach kropki przedłużającej ćwierćnutę w oznaczeniu metronomu to zapewne pomyłka. Kropka jest niewidoczna także na zdjęciu WfD, co – o ile odpowiada stanowi faktycznemu – jest również niedokładnością. Nieco spokojniejsze tempo wskazane przez Chopina w WfD mogło być uwagą lekcyjną skierowaną tylko do panny O'Méara i nie może być traktowane jako dowód modyfikacji koncepcji tempa Andante. W tekście głównym proponujemy zatem rozwiązanie wariantowe.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Błędy Wf , Dopiski WfD

t. 5

Utwór: op. 22, Andante spianato

Palcowanie wpisane do WfD

!!!   miniat: wycinek                                    TGTU = (4)

Bez palcowania lekcyjnego
..

W tekście głównym uwzględniamy pochodzącą od Chopina cyfrę palcowania wpisaną do WfD. Podobnie w dalszej części Andante, w t. 17, 27, 29, 36 i 41.
Pod koniec taktu w WfD widoczna jest ukośna kreska o niejasnym znaczeniu – mógłby to być np. znak oddzielający e2 od fis2, zgodnie z drukowanym łukowaniem, lub asemantyczny ślad gestykulacji ogniskującej uwagę ucznia na omawianym problemie interpretacyjnym.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD

t. 8-16

Utwór: op. 22, Andante spianato

Akcenty długie w Wf (→Wn1), interpretacja kontekstowa

!!!   miniat: nic.               TGTU = 3 akcenty długie w t. 8, 11 i 16

Krótkie akcenty w Wa i Wn2 (→Wn3)
..

Akcenty w t. 8, 11 i 16 odtwarzamy jako długie, mimo że zakwalifikowanie znaków w Wf jako długich lub krótkich akcentów nie jest oczywiste (są one jednak wyraźnie dłuższe od akcentów w t. 52 czy 55-62). Za akcentami długimi zdecydowanie przemawia kontekst muzyczny – akcentowane e3 w t. 8 to najdłuższa i najwyższa nuta 8-taktowej frazy, a synkopowane c3 w t. 11 jest podobnego typu punktem kulminacyjnym końcowego zwrotu melodycznego tej frazy. Podobny problem pojawia się przy ocenie akcentów w Wn1 – dopiero wyraźnie krótsze znaki w t. 52 (a także w większej liczbie w Polonezie) przekonują do uznania ich za długie. Znaki w Wa i Wn2 (→Wn3) są niewątpliwie krótkie.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wa

t. 10-11

Utwór: op. 22, Andante spianato

Łuk od g2 w Wf (→Wn)

!!!   miniat: wycinek, 2. połowa t. 10, tylko górna 5-linia.                    TGTU = łuk w t. 10 od g2

Łuk od fis2 w Wa
..

Nie jest jasne, jak doszło do różnicy pomiędzy Wf a Wa. Kształt łuku w Wf wskazuje na jego prawdopodobną korektę, ale nie widać śladów pozwalających na odgadnięcie pierwotnej wersji. Mógł to być właśnie dłuższy łuk Wa, możliwe jednak, że łuk Wa nie ma związku z korektą Wf, a jest wynikiem pomyłki lub adiustacji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wa , Autentyczne korekty Wf

t. 11

Utwór: op. 22, Andante spianato

..

W tekście głównym pomijamy występujący we wszystkich źródłach, zbędny  ostrzegawczy przed 3. szesnastką, fis.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy