mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Rytm
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Rytm

t. 412

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

w A

!!!   miniat: ta triola, tylko górna 5-linia, bez łuku.              EZTU

w Wn (→Wf→Wa)

EZnieU
..

W tekście głównym zachowujemy jednoznaczną notację rytmu A. Przesunięcie szesnastki poza ostatnią ósemkę trioli dolnego głosu to charakterystyczna dowolność Wn (→Wf→Wa). Wydawnictwo Breitkopf & Härtel konsekwentnie stosowało "matematyczne" rozplanowanie takich zestawień, negując aktualność stosowanej przez Chopina konwencji nawet tam, gdzie powstały zapis był – tak jak tu – z pianistycznego punktu widzenia nonsensowny, por. Nokturn cis op. 27 nr 1, t. 5-13.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Rytmy punktowane i triole , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 432-433

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

f2 przetrzymane w A, interpretacja kontekstowa

f2 powtórzone w Wn (→Wf→Wa)

Tu pusta klisza 
..

W A łuk przetrzymujący f2 wpisany jest tylko w t. 433, rozpoczynającym nową stronę A. Mogło to być przyczyną jego pominięcia w Wn (→Wf→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Niedokładności A

t. 433-437

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

2 ósemki w źródłach

!!!   miniat: 2 miary taktu, tylko górna 5-linia, bez dynamiki pod pięciolinią.                    EZnieU (2 takty na 2 linijkach)

Triola proponowana przez redakcję

EZTU
..

Proponowane w tekście głównym potraktowanie ósemek na 1. mierze t. 433 i 437 jako 1. i 3. z trioli ósemkowej wydaje się wskazane zarówno ze względów muzycznych (w kodzie tej części Koncertu ruch triolowy panuje niepodzielnie), jak i pianistycznych (przeniesienie ręki). Notację tego typu spotykamy kilkakrotnie w utworach Chopina, np. w Sonacie h op. 58, cz. I, t. 54, 1. ćwierćnuta pr.r. i 4. ćwierćnuta l.r. W tym ostatnim miejscu, w egzemplarzu lekcyjnym Chopin wstawił pauzę pomiędzy dwie ósemki.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

t. 448

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Ćwierćnuta c2 w A

!!!   miniat: nic.                   TGTU

Bez ćwierćnuty w Wn (→Wf→Wa)

Tu pusta klisza 
..

Pominięcie dodatkowej laseczki ćwierćnutowej dla c2 to zapewne przeoczenie Wn (→Wf→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 454-455

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Tercja na początku t. 454 i akord na początku t. 455 są w A zapisane dwugłosowo – oba des3 mają osobne, skierowane do góry laseczki. Szczegółu tego nie odtworzono w żadnym z wydań, pomijamy go także w naszych transkrypcjach. Ta ścisła, "partyturowa" notacja została tu raczej wyjątkowo zastosowana przez Chopina, który na ogół miał praktyczne, pianistyczne podejście i wydzielał głosy tylko, gdy poruszały się w różnym rytmie – por. notację wszystkich pozostałych ćwierćnut kończących tego rodzaju pochody triolek (t. 410-411, 413-415 i analog.).

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładności Wn