A
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 454-455

Tercja na początku t. 454 i akord na początku t. 455 są w A zapisane dwugłosowo – oba des3 mają osobne, skierowane do góry laseczki. Szczegółu tego nie odtworzono w żadnym z wydań, pomijamy go także w naszych transkrypcjach. Ta ścisła, "partyturowa" notacja została tu raczej wyjątkowo zastosowana przez Chopina, który na ogół miał praktyczne, pianistyczne podejście i wydzielał głosy tylko, gdy poruszały się w różnym rytmie – por. notację wszystkich pozostałych ćwierćnut kończących tego rodzaju pochody triolek (t. 410-411, 413-415 i analog.).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładności Wn

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

.