op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll



op. 21, Koncert f-moll, cz. III
![]() |
2 ósemki w źródłach !!! miniat: 2 miary taktu, tylko górna 5-linia, bez dynamiki pod pięciolinią. EZnieU (2 takty na 2 linijkach) |
|
![]() |
Triola proponowana przez redakcję EZTU |
Proponowane w tekście głównym potraktowanie ósemek na 1. mierze t. 433 i 437 jako 1. i 3. z trioli ósemkowej wydaje się wskazane zarówno ze względów muzycznych (w kodzie tej części Koncertu ruch triolowy panuje niepodzielnie), jak i pianistycznych (przeniesienie ręki). Notację tego typu spotykamy kilkakrotnie w utworach Chopina, np. w Sonacie h op. 58, cz. I, t. 54, 1. ćwierćnuta pr.r. i 4. ćwierćnuta l.r. W tym ostatnim miejscu, w egzemplarzu lekcyjnym Chopin wstawił pauzę pomiędzy dwie ósemki.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne
notacja: Rytm