Wn
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 412

w A

!!!   miniat: ta triola, tylko górna 5-linia, bez łuku.              EZTU

w Wn (→WfWa)

EZnieU

W tekście głównym zachowujemy jednoznaczną notację rytmu A. Przesunięcie szesnastki poza ostatnią ósemkę trioli dolnego głosu to charakterystyczna dowolność Wn (→WfWa). Wydawnictwo Breitkopf & Härtel konsekwentnie stosowało "matematyczne" rozplanowanie takich zestawień, negując aktualność stosowanej przez Chopina konwencji nawet tam, gdzie powstały zapis był – tak jak tu – z pianistycznego punktu widzenia nonsensowny, por. Nokturn cis op. 27 nr 1, t. 5-13.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn, Rytmy punktowane i triole, Błędy powtórzone Wf, Błędy powtórzone Wa

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

.