mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 481

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W ostatnim akordzie l.r. w A nie ma znaków przywracających g i b. Tę wyraźną niedokładność, sprowokowaną przypuszczalnie kreśleniami i zmianami (skreślony akord brzmiał e-ais-cis1-g1), poprawiono już w Wn (→Wf→Wa). W Wa dodano jeszcze  ostrzegawczy przed g3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Błędy A

t. 482

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Wpisany w A (→Wn1)  ostrzegawczy przed e3 to przypuszczalnie pozostałość pierwotnej notacji, w której poprzedni akord zapisany był z es3. W Wf (→Wa) i Wn2 niepotrzebny znak usunięto. W Wa dodano kasowniki ostrzegawcze przed g1 i g2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 486

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Jako ostatnią ósemkę A (→Wn1→Wf1) ma d2. Widać przy tym, że początkowo cała ostatnia triola była zapisana o sekundę niżej – cis1-d1-d2. Chopin poprawił dwie pierwsze ósemki i prawdopodobnie przeoczył w pośpiechu trzecią. Potwierdzeniem tego scenariusza jest – niemal na pewno autentyczna – korekta Wf2 (→Wa), w której nutę tę zmieniono na e2. Identycznej poprawki dokonano również w Wn2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 489-490

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Szesnastki w A, interpretacja kontekstowa

24 trzydziesto­dwójki w Wn1 (→Wf→Wa)

EZnieU1

24 trzydziesto­dwójki w Wn2

EZnieU2 ( w t. 489 trzeba dorobić tremolanda, jak 490)
..

Kombinację trylu z tremolandem (por. cz. I, t. 335) Chopin wypisał tu dokładnie nutami, określając nawet ilość uderzeń (w każdym takcie 3 grupy po 4). Pomylił się jednak, oznaczając ich wartości jako trzydziestodwójki zamiast szesnastek, co może sugerować dwukrotnie większą liczbę wymaganych nut. W ten właśnie sposób zadiustowano ten błąd w Wn (→Wf→Wa), powiększając ilość uderzeń do 8 w każdej grupie. Efektem jest notacja pozbawiona sensu, gdyż w tempie oznaczonym przez Chopina, lub choćby zbliżonym do Chopinowskiego, wykonanie tak gęstego tremolanda nie jest możliwe.
Zdaniem redakcji, właśnie realizm pianistyczny skłonił Chopina do zastosowania tu innej pisowni niż w przytoczonej wyżej sytuacji z I cz. Koncertu (zastosowanej potem jeszcze dwukrotnie w I. cz. Koncertu e op. 11) – użycie trylu w zapisie sugeruje pewną swobodę w wyborze liczby wykonywanych oscylacji, podczas gdy w omawianym miejscu szybkie tempo nie dopuszcza takiej swobody.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy A

t. 491

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

b w akordzie w A i Wn2

!!!   miniat: 2. i 3. miara, tylko dolna 5-linia.        TGTU

Bez b w Wn1 (→Wf→Wa)
..

Brak b w akordzie na 2. ćwierćnucie to niemal na pewno pomyłka sztycharza Wn1 (→Wf→Wa). Nutę uzupełniono w Wn2 na podstawie wyraźnego zapisu A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn