mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 401-403

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuki przetrzymujące c2 w A i Wn2

TGTU (2 ligi c2 w 4 kawałkach)

Różne łuki w Wn1

wg miniatury, tu i w następnych wariantach

Łuk w t. 401-402 w Wf1

Łuki w Wf2

Podwójny łuk w t. 401-402 w Wa1

3 łuki w Wa2 (→Wa3)
..

Łuki przetrzymujące c2 zostały w wydaniach odtworzone z błędami (podobnie jak w analogicznych t. 57-59 i 397-399). W Wn1 tylko pierwszy z nich umieszczono na właściwej wysokości, drugim połączono nuty e2 i f2. Łuki te uległy dalszemu zniekształceniu w Wf1 – pierwszy biegnie od e2 do as2, a drugi pominięto. Ponadto w Wf (→Wa) pominięto nutę c2 na początku t. 402. W Wf2 dodano łuk g1-as1 w t. 402-403, w czym można upatrywać niedokładnie zrealizowanej korekty Chopinowskiej. Łuku tego nie uwzględniono w Wa, co może świadczyć o dodaniu go w ostatniej fazie korekty. Wersje Wa1 i Wa2 (→Wa3) są niewątpliwie efektem dowolnych adiustacji.
W tekście głównym podajemy jedyną niewątpliwie autentyczną wersję A, odtworzoną bezbłędnie tylko przez Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 410-419

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

4 kliniki w A

!!!   miniat: nic                EZTU = 4 kliny 410-1, 418-9

4 kropki w Wn

EZnieU w tych samych miejscach

3 kropki w Wf

bez 418

3 kropki w Wa

bez 410
..

W A znaki staccato na początku t. 410-411 i 418-419 (w partii pr.r.) to wyraźne kliniki – por. kropki w partii l.r. W wydaniach odtworzono je jako kropki (tak jak w całym Koncercie), przy czym w t. 410 przeoczono znak w Wa, a w t. 418 – w Wf (uzupełniony w Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa , Kliniki

t. 414

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W Wf (→Wa1→Wa2)  umieszczono pomyłkowo przed b2. Powstała w ten sposób wersja z tercją b2-d3 jest rażąca tylko przy wykonaniu z akompaniamentem orkiestry (des1 w partii altówek), co być może spowodowało brak poprawki w Wa1, na ogół starannie zadiustowanym. W Wa3 zachowano  przed b2 i dodano drugi, obniżający d3 na des3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 422

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Kwinta w A i Wn2

!!!   miniat: 2. i 3. miara, tylko dolna 5-linia, ścieśnione.         tu b-f1 na ostatniej ćwierćnucie 

Tercja w Wn1 (→Wf→Wa)

TGTU (tercja i bemol des1)
..

Wersja A z kwintą b-f1 to najprawdopodobniej pozostałość wcześniejszej wersji tego taktu, z des jako podstawą basową (patrz poprzednia uwaga). W Wn1 (→Wf1) Chopin wprowadził tercję zamiast kwinty, korektę zrobiono jednak niedokładnie, zapominając o  przed dolną nutą. Błąd ten usiłowano skorygować w Wf2, jednak dodany znak postawiono omyłkowo przed górną nutą. Poprawny tekst ma dopiero Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek , Autentyczne korekty Wf

t. 422

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A (→Wn→Wf) nie ma  przywracającego g2 na 3. mierze tego taktu. To oczywiste przeoczenie – por. analogiczny t. 414 – poprawiono tylko w Wa. Identyczny błąd znajdujemy w A także w dwóch pozostałych wystąpieniach podobnych figur (t. 454 i 462). W tego typu fakturze Chopin traktował oba głosy w dużym stopniu niezależnie, dlatego alteracja będąca częścią chromatycznego postępu w górnym głosie nie wpływała w wewnętrznym słyszeniu kompozytora na tworzące podkład harmoniczny nuty dolnego głosu. Por. liczne tego rodzaju błędy i niedokładności w Etiudzie a op. 10 nr 2, np. w t. 1 i 5, a także odwrotną sytuację w I cz. Koncertu, t. 302 i 304.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf