mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wn

t. 478

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Krótsze  w A

!!!   miniat: 2. i 3. miara, tylko górna 5-linia, bez kreseczek.                  EZTU

Dłuższe  w Wn (→Wf→Wa)

EZnieU
..

Przedłużenie widełek  do końca taktu, jak to zrobiono w wydaniach, wydaje się uzasadnione ogólnym kierunkiem pasaży i analogią z tak właśnie poprowadzonym w A znakiem w t. 476. W tekście głównym odtwarzamy jednak notację A, która nie wykluczając kulminacji pasażu na początku następnego taktu, może również sugerować mocniejsze zaakcentowanie 3. miary taktu jako zawierającej najwyższą lokalnie nutę (w t. 478-479). Patrz też t. 480.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 480

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Krótsze  w A

!!!   miniat: 2. i 3. miara, tylko górna 5-linia, bez kreseczek.                  EZTU

Dłuższe  w Wn (→Wf→Wa)

EZnieU
..

W tekście głównym zachowujemy notację A, która może sugerować mocniejsze zaakcentowanie 3. miary taktu jako najwyższego punktu pasażu. Por. t. 478.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 485-486

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

 i  w A, odczyt dosłowny

EZnieU

 i > w A, interpretacja kontekstowa

EZTU

 i > w Wn1

EZnieU1 (3 znaki) + EZnieU2 (1 akcent)

 i > w Wf

EZnieU1 + EZnieU3

 i  w Wa

EZnieU1 + akcent długi 485 EZnieU

 w Wn2

EZnieU1
..

Zdaniem redakcji, wirtuozowski rozmach i blask wymagają tu raczej akcentów niż diminuend, toteż w tekście głównym interpretujemy wszystkie znaki A jako akcenty (długie i krótkie). Wydrukowane w Wn (→Wf→Wa) znaki , jeszcze wydłużone w stosunku do notacji A, tym bardziej utrudniają odczytanie prawdopodobnego zamysłu kompozytora. Przesunięcia akcentu pod koniec t. 485 są z pewnością wynikiem niedokładności sztycharzy Wn1 i Wf1.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Błędy Wn , Niedokładności Wa

t. 494-501

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

8 akcentów długich w A

!!!   miniat: nic.                  TGTU

7 akcentów krótkich i 1 długi w Wn1

długi tylko 497

7 krótkich akcentów w Wf

same krótkie, 501 nic

8 krótkich akcentów w Wa i Wn2
..

Spośród wpisanych w A ośmiu akcentów długich, w Wn1 odtworzono w tej postaci tylko znak w t. 497, co oczywiście jest przypadkową niedokładnością. Znak w tym takcie jest nieco dłuższy także w Wf (→Wa), różnica jest jednak tak mała, że trudno ją uznać za znaczącą. W Wn2 wszystkie akcenty ujednolicono.
W Wf pominięto ostatni znak, w t. 501, zapewne wskutek przeoczenia. Akcent dodano w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 498-501

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Kreseczki w A i Wn2

!!!   miniat: nic.                    TGTU

Bez kreseczek w Wn1 (→Wf→Wa)
..

W Wn1 (→Wf→Wa) pominięto kreseczki wyznaczające zakres zmiany dynamicznej. Podobnie w t. 507-509 (i wielu innych miejscach).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn