mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 19, t. 467-487
s. 1, t. 1-32
s. 2, t. 33-69
s. 3, t. 70-92
s. 4, t. 93-112
s. 5, t. 113-136
s. 6, t. 137-170
s. 7, t. 171-195
s. 8, t. 196-220
s. 9, t. 221-240
s. 10, t. 241-260
s. 11, t. 261-280
s. 12, t. 281-308
s. 13, t. 309-334
s. 14, t. 335-366
s. 15, t. 367-398
s. 16, t. 399-424
s. 17, t. 425-445
s. 18, t. 446-466
s. 19, t. 467-487
s. 20, t. 488-514
Tekst główny
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny

  t. 478

Krótsze  w A

!!!   miniat: 2. i 3. miara, tylko górna 5-linia, bez kreseczek.                  EZTU

Dłuższe  w Wn (→Wf→Wa)

EZnieU

Przedłużenie widełek  do końca taktu, jak to zrobiono w wydaniach, wydaje się uzasadnione ogólnym kierunkiem pasaży i analogią z tak właśnie poprowadzonym w A znakiem w t. 476. W tekście głównym odtwarzamy jednak notację A, która nie wykluczając kulminacji pasażu na początku następnego taktu, może również sugerować mocniejsze zaakcentowanie 3. miary taktu jako zawierającej najwyższą lokalnie nutę (w t. 478-479). Patrz też t. 480.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Brakujące oznaczenia na źródłach: A, Rork, Wn1, Wn1a, Wn2, Wf1, Wf2, WfD, WfJ, WfS, Wa1, Wa2, Wa3
Uzupełnij ➔