Zagadnienia : Niedokładności Wn

t. 451-453

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk A

!!!   miniat: ta co 419-420.                    EZTU

2 łuki w Wn1 (→WfWa)

EZnieU

2 łuki w Wn2

EZnieU1

..

Wn1 (→Wf) ma w t. 451-452 dwa całotaktowe łuki, co jest typowym przeinaczeniem łukowania A. Ponieważ jednak na początku t. 453 (w nowej linii) wydrukowano dokończenie łuku, przyjmujemy, że łuk z t. 452 dochodzi – zgodnie z A – do 1. ćwierćnuty t. 453. Tak też to odtworzono w Wa. W Wn2 zastosowano dowolny podział łuku przed 2. miarą t. 452, tak jak w pozostałych analogicznych taktach. W tekście głównym podajemy łuk A, niewątpliwie jedyny autentyczny.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 453-462

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuki od 2. miary taktu w A i Wn2

!!!   miniat: nic.               TGTU (4 łuki)

Łuki od 1. miary w Wn1 (→WfWa)

EZnieU

..

Całotaktowe łuki l.r. w t. 453-454 i 461-462 to typowa niedokładność Wn1 (→WfWa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 453-454

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Akcent w t. 453 w A

!!!   miniat: nic.                       EZTU tylko 453

Bez znaków w Wn (→WfWa)

2 akcenty proponowane przez redakcję

EZTU oba

..

Skreślenia i poprawki partii l.r. w A powodują, że nie jest pewne, czy Chopin chciał akcentować półnuty na 2. mierze tych taktów. Akcent bowiem znajduje się tylko w t. 453 i to pod skreśloną półnutą. Jednak w analogicznych t. 461-462 Chopin mimo podobnych poprawek niewątpliwie zachował oba akcenty. Brak znaku w t. 454 uważamy w tej sytuacji za niedopatrzenie i w tekście głównym podajemy wersję z dwoma akcentami. W wydaniach znaku w t. 453 nie uwzględniono, co można uważać za rozwiązanie mniej prawdopodobne, ale dopuszczalne.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy wynikające z poprawek

t. 454-455

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Tercja na początku t. 454 i akord na początku t. 455 są w A zapisane dwugłosowo – oba des3 mają osobne, skierowane do góry laseczki. Szczegółu tego nie odtworzono w żadnym z wydań, pomijamy go także w naszych transkrypcjach. Ta ścisła, "partyturowa" notacja została tu raczej wyjątkowo zastosowana przez Chopina, który na ogół miał praktyczne, pianistyczne podejście i wydzielał głosy tylko, gdy poruszały się w różnym rytmie – por. notację wszystkich pozostałych ćwierćnut kończących tego rodzaju pochody triolek (t. 410-411, 413-415 i analog.).

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 455-456

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

3 akcenty długie w A

!!!   miniat: nic.                       TGTU

3 krótkie akcenty w Wn

2 krótkie akcenty w Wf (→Wa)

bez trzeciego

..

Notacja trzech kolejnych akcentów jest tu w A jednoznaczna – są to 3 akcenty długie. Mimo to w Wn odtworzono je jako krótkie, a w Wf (→Wa) ponadto pominięto trzeci z nich.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wf , Niedokładności Wn