|
|
|
|
|
|
Skreślenia i poprawki partii l.r. w A powodują, że nie jest pewne, czy Chopin chciał akcentować półnuty na 2. mierze tych taktów. W skreślonej wcześniejszej wersji akompaniamentu akcenty były wpisane w obu taktach, jednak tylko znak w t. 453 pozostał nieskreślony. W analogicznych t. 461-462 również są skreślenia, jednak tam Chopin jeden akcent zachował z pierwotnej wersji (w t. 462), a drugi (w t. 461) dopisał dopiero przy nowej wersji półnuty. Nie można tego wytłumaczyć inaczej niż chęcią akcentowania obu półnut, co oznacza, że najprawdopodobniej znak w t. 453 jest obowiązujący, a w t. 454 pominięty na skutek niedopatrzenia. W tej sytuacji w tekście głównym proponujemy akcenty w obu omawianych taktach, traktując pozbawioną akcentów wersję wydań jako dopuszczalną, choć mniej prawdopodobną.
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wn, Błędy wynikające z poprawek
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki
Powrót do adnotacji