Zagadnienia : Autentyczne korekty Wn
|
t. 474-475
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Brak łuków w A to typowe niedopatrzenie Chopina, związane z przejściem na nową stronę. W Wn1 (→Wf→Wa) dodano tylko dolny łuk, co biorąc pod uwagę podwójne łuki w sąsiednich taktach, wydaje się być uproszczoną korektą (lub adiustacją). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wn |
|||||||||||
|
t. 481-484
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W taktach tych A ma jedynie kreseczki wyznaczające zasięg niesprecyzowanego określenia, najprawdopodobniej cresc. z t. 469 – patrz t. 475-480. Wskazówka cresc., pojawiająca się w Wn (→Wf→Wa) na początku t. 481, została dodana zapewne przez Chopina jako korekta niekompletnych oznaczeń A, toteż podajemy ją w tekście głównym. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy A , Autentyczne korekty Wn |
|||||||||||
|
t. 492
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Kwartsekstowy akord toniczny w [WyF] to zapewne pierwotna redakcja tej ósemki, zarzucona ostatecznie przez Chopina, gdyż wszystkie pozostałe źródła mają tu akord dominantowy. Zdaniem redakcji, poprawki, wprowadzające nową koncepcję w partii orkiestry, nie zostały w pełni skontrolowane przez Chopina, co m.in. objawiło się pominięciem septymy w Rork. Septyma występuje jednak w wyciągu fortepianowym w A i wszystkich wydaniach. W ostatniej fazie korekt Wf2 kompozytor wprowadził jeszcze jedną zmianę, zastępując tercję akordu przez przejściową kwartę. Tę najpóźniejszą, przypuszczalnie ostateczną wersję uwzględniamy w tekście głównym. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany zagadnienia: Obce dodatki w rękopisach , Błędy A , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn |
|||||||||||
|
t. 502
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Łuki A to prawdopodobnie efekt niedokończonej poprawki – Chopin początkowo napisał dwa krótkie łuki, ale zamiast kontynuować dzielenie pasażu na motywy, dopisał długi łuk, dołączając go do poprzedniego. Proces ten został dokończony w Wn (→Wf→Wa), w którym ciągły łuk biegnie od początku taktu. Zdaniem redakcji, jest bardzo prawdopodobne, że łuk ten był w Wn1 korygowany przez Chopina, na co wskazują: kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Autentyczne korekty Wn |
|||||||||||
|
t. 505-506
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
T. 505 jest w A ostatni na stronie, a łuki w tym i następnym takcie nie pasują do siebie – łuk w t. 505, mimo że nie wykracza poza kreskę taktową, sugeruje kontynuację, podczas gdy w t. 506 zaczyna się wyraźnie nowy łuk. Wersja Wn jest w tej sytuacji najprawdopodobniej rezultatem korekty Chopina, gdyż wydaje się nie do pomyślenia, by sztycharz Wn1 z własnej inicjatywy zinterpretował łuki podkładu w ten sposób. Wniosek ten potwierdzają ślady poprawiania tego łuku w druku, widoczne w t. 504, zbitka łuku ze znakiem kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Niedokładności Wa , Autentyczne korekty Wn |
w t. 506 oraz wcześniejsze zakończenie łuku w