A
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 505-506

Łuki A, możliwa interpretacja

Łuki Wn i Wa

EZTU (oba)

Łuki Wf

EZnieU 505 (prawy koniec) + EZTU 506

T. 505 jest w A ostatni na stronie, a łuki w tym i następnym takcie nie pasują do siebie – łuk w t. 505, mimo że nie wykracza poza kreskę taktową, sugeruje kontynuację, podczas gdy w t. 506 zaczyna się wyraźnie nowy łuk. Wersja Wn jest w tej sytuacji najprawdopodobniej rezultatem korekty Chopina, gdyż wydaje się nie do pomyślenia, by sztycharz Wn1 z własnej inicjatywy zinterpretował łuki podkładu w ten sposób. Wniosek ten potwierdzają ślady poprawiania tego łuku w druku, widoczne w t. 504, zbitka łuku ze znakiem  w t. 506 oraz wcześniejsze zakończenie łuku w Wf, odpowiadające być może łukowi Wn1 sprzed ostatniej korekty.
Dochodząca do początku t. 506 końcówka łuku Wa wydaje się niedokładna, może to jednak być wynik adiustacji.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf, Niedokładne łuki A, Niedokładności Wa, Autentyczne korekty Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Biblioteka Narodowa, Warszawa