Zagadnienia : Błąd tercjowy
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »
t. 20
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Wersja Wn1 jest z pewnością błędna – najprawdopodobniej jest to zadiustowany przez dodanie błąd tercjowy. Chopin przywrócił zapisany w A akord z c2 w korekcie Wf (→Wa). Podczas realizacji tej korekty wraz z główką nutową niepotrzebnie przeniesiono również . kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||
t. 25
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Akord zapisany w A, choć z harmonicznego punktu widzenia dopuszczalny, jest niemal na pewno błędny ze względu na nieuzasadnioną brzmieniowo komplikację pianistyczną. Nie jest jednak jasne, jaki akord Chopin miał na myśli:
W każdym razie korekta Wn1 (→Wf→Wa) – prawdopodobnie Chopinowska – musi być uznana za ostateczną decyzję i tę wersję podajemy w tekście głównym. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wn , Połowiczne korekty |
|||||||||||
t. 28
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
W korekcie Wn (→Wf→Wa) Chopin usunął drugą z czterech drobnych szesnastek zapisanych w A, najprawdopodobniej jednak było to pomyłkowo wysztychowane as1. Mimo że intencja Chopina usunięcia prawidłowej nuty (f1) nie została w tej sytuacji explicite wyrażona, zredukowanie liczby nut w tym ornamencie pozostaje faktem. Z tego względu w tekście głównym podajemy wersję wydań. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy , Autentyczne korekty Wn |
|||||||||||
t. 28
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Mniej wygodne pianistycznie c2 zamiast es2 to niemal na pewno błąd "tercjowy" sztycharza Wf (→Wa). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Błąd tercjowy |
|||||||||||
t. 81
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Biegnik kończący ten takt ma w źródłach dwie podstawowe wersje:
Druga wersja została wprowadzona bez wątpienia na polecenie Chopina, jednak jej zapis budzi pewne wątpliwości – dodana w korekcie nuta g2 poprzedzona jest (ostrzegawczym?), nie mającym w tym kontekście żadnego uzasadnienia (np. zarówno w analogicznych t. 13 i 32, jak i w omawianym takcie najwyższa nuta tej figury, g3, zapisana jest bez ). Można się więc zastanawiać, czy nie popełniono tu błędu tercjowego, a zamierzoną nutą było e2, które w naturalny sposób rozwija rysunek melodyczny tej figury po szesnastce e1. Możliwość tę proponujemy jako alternatywną interpretację Chopinowskiej korekty Wf. Różnice w notacji rytmu zakończenia tej figury – patrz ostatnia uwaga w tym takcie – powodują, że każdej z omówionych wyżej wersji biegnika można przypisać dwa nieznacznie różniące się schematy rytmiczne. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany zagadnienia: Błąd tercjowy , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »