mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 29

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Kwarta as-des1 w A, Wf (→Wa) i Wn2

!!!   miniat: nic.              TGTU

Seksta fes-des1 w Wn1
..

Seksta w Wn1 to niewątpliwy przykład błędu tercjowego, skorygowanego przez Chopina w Wf (→Wa). Poprawną wersję wprowadzono także w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 33

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Bez oktawy w źródłach

!!!   miniat: nic.                  Tu pusta klisza 

Oktawa proponowana przez redakcję

TGTU
..

Na początku taktu w A (→Wn→Wf→Wa) nie ma cyfry 8, oznaczającej dolną nutę oktawy, Es1. Ponieważ przy pierwszym pojawieniu się tej frazy w t. 14 Chopin dopisał ją w A, jest bardzo prawdopodobne, że uzupełnienie to można zastosować także tutaj – pominięcie przy poprawkach jednego (lub więcej) z kilku powtarzających się miejsc zdarzyło się Chopinowi w różnych utworach niejednokrotnie. Należy pamiętać, że pisząc Koncert w Warszawie, Chopin praktycznie nie dysponował jeszcze dźwiękiem Es1, gdyż skala jego fortepianu sięgała tylko do F1. Por. t. 82 i 89.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 39

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Przednutka b2 w A, WfS i Wn2

!!!   miniat: nic.              TGTU

as2 w Wn1 (→Wf→Wa)

zamiast b2
..

Występująca w Wn1 (→Wf→Wa) wersja z przednutką as2 jest niemal na pewno pomyłką, co potwierdza poprawka tej nuty wpisana w WfS. Wersję A przywrócono także w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Błędy Wf , Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Dopiski WfS

t. 40

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

W źródłach nie ma  przywracającego des2 ani przed ostatnią trzydziestodwójką, ani przed żadną z dwóch następnych nut na tej wysokości. Przeoczenie Chopina nie ulega wątpliwości, jeśli jednak oceniać jedynie brzmienie, to można się zastanawiać, czy  miał znajdować się już przed ostatnią trzydziestodwójką, czy dopiero przed punktowaną ósemką w połowie taktu. Z psychologicznego punktu widzenia ta druga możliwość jest wszakże znacznie mniej prawdopodobna – trudno przypuszczać, by Chopin zapomniał znaku chromatycznego odróżniającego dwie sąsiednie nuty w pochodzie chromatycznym.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Błędy A

t. 40

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

Na 3. mierze taktu w A nie ma bemoli obniżających c1(2) na ces1(2), co jest oczywistym przeoczeniem Chopina – tonacja as-moll panuje już od t. 37 i w omawianym takcie została potwierdzona  przed najwyższą nutą biegnika w 1. połowie taktu. Znak w pr.r. został dodany już w Wn (→Wf→Wa), natomiast  w l.r. dodano tylko w Wn2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa