mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 25

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Es1-G1-Es-G w A, odczyt dosłowny

G1-B1-Es-G w A (prawdopodobna interpretacja) i Wn2

G1-Es-G w Wn1 (→Wf→Wa)

Tu pusta klisza 
..

Akord zapisany w A, choć z harmonicznego punktu widzenia dopuszczalny, jest niemal na pewno błędny ze względu na nieuzasadnioną brzmieniowo komplikację pianistyczną. Nie jest jednak jasne, jaki akord Chopin miał na myśli:

  • G1-B1-Es-G wydaje się najnaturalniejsze – oktawowe przeniesienie akordów jest popularnym chwytem wirtuozowskiej faktury koncertującej (por. np. cz. III, t. 69 lub 511-513). Mielibyśmy wówczas do czynienia z typowym błędem tercjowym Chopina. Tak też zinterpretowano to w Wn2 i tę interpretację proponujemy jako tekst A;
  • G1-Es-G – lżejszy akord ze względu na bardzo niski rejestr (por. cz. III, t. 77). Także w tym wypadku w grę wchodziłby błąd tercjowy – Chopin mógł napisać prawidłowy akord, a następnie uznać dolną nutę za B1 i "poprawić" rzekomą pomyłkę, dopisując nutę o tercję niższą (najniższa nuta wydaje się być dopisana później). Scenariusz ten zakłada jednak popełnienie dwóch błędów – mylnej oceny wysokości napisanej nuty i pozostawienia jej, mimo że miała być usunięta (por. Etiuda Ges op. 10 nr 5, t. 83-84).

W każdym razie korekta Wn1 (→Wf→Wa) – prawdopodobnie Chopinowska – musi być uznana za ostateczną decyzję i tę wersję podajemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wn , Połowiczne korekty

t. 28

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

4 przednutki w A

!!!   miniat: ten ornament i ósemka des3, tylko górna 5-linia.                   EZnieU (nutka, wiązanie i łuk)

3 przednutki w Wn (→Wf→Wa)

EZTU (wiązanie i łuk)
..

W korekcie Wn (→Wf→Wa) Chopin usunął drugą z czterech drobnych szesnastek zapisanych w A, najprawdopodobniej jednak było to pomyłkowo wysztychowane as1. Mimo że intencja Chopina usunięcia prawidłowej nuty (f1) nie została w tej sytuacji explicite wyrażona, zredukowanie liczby nut w tym ornamencie pozostaje faktem. Z tego względu w tekście głównym podajemy wersję wydań.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy , Autentyczne korekty Wn

t. 28

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

es2 w A (→Wn)

!!!   miniat: nic.              TGTU

c2 w Wf (→Wa)

druga przednutka
..

Mniej wygodne pianistycznie c2 zamiast es2 to niemal na pewno błąd "tercjowy" sztycharza Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Błąd tercjowy

t. 28

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed as3.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 29

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

Bemol, przeoczony przez Chopina w A, tym razem (por. t. 10) uzupełniono już w Wn1 (→Wf→Wa, →Wn2).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A