mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności A

t. 228

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Pedalizacja w A i Wn2

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko dolna 5-linia, bez łuku.          TGTU (w całym takcie; tylko Ped się różnią)

Pedalizacja Wn1 (→Wf)

jak TGTU prócz drugiego Ped, które dać dalej (EZnieU)

Pedalizacja Wa

2 x półtaktu
..

Umiejscowienie znaków  nie jest w A całkiem jasne, co mogło spowodować późniejsze niedokładności w wydaniach. Przyjmujemy, że dotyczą one 3. szesnastki w każdej połowie taktu, co jest niesprzeczne z zapisem i uzasadnione brzmieniowo. Wśród pierwszych wydań jedynie Wn2 ma taką pedalizację. Wersja Wn1 (→Wf) jest niedokładna, a Wa – dowolnie zmieniona.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności A

t. 229

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcent na 2. szesnastce w A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: ta grupa 3 szesnastek, obie pięciolinie, zwężone w pionie, bez pedału.                 EZnieU (akcent i łuk)

Akcenty na 2. i 3. szesnastce w Wn1 i Wa2 (→Wa3)

EZnieU1

Bez znaków w Wf (→Wa1)

Krótki akcent na 1. szesnastce w Wn2

Jak EZTU, tylko krótki

Akcent długi na 1. szesnastce proponowany przez redakcję
..

Akcent w A (krótki) umieszczony jest nad 2. szesnastką ostatniej grupy (b). Zdaniem redakcji zapis ten jest niedokładny, a akcent ma dotyczyć 1. szesnastki. W Wn1 akcent wydrukowano zgodnie z dosłownym odczytem A, jednak nad następną szesnastką (f) dodano kolejny akcent. Ta muzycznie niezrozumiała pisownia świadczy być może o jakichś próbach skorygowania błędnego zapisu. W Wf (→Wa1) oba te błędne akcenty pominięto (niewykluczone, że była to korekta Chopina). Wn2 ma akcent nad 1. nutą, co najprawdopodobniej świadczy o ujednoliceniu zapisu wszystkich podobnych taktów.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności A

t. 230

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcenty długie w A, interpretacja kontekstowa

!!!   miniat: pół taktu, tylko górna 5-linia, bez łuku.          TGTU (3 pierwsze akcenty długie)

Krótki akcent w Wn1 (→Wf→Wa)

tylko drugi i to krótki

Krótkie akcenty w Wn2

jak TGTU, tylko krótkie
..

W tym takcie nie jest jasne, jaki rodzaj akcentów Chopin miał na myśli – w A pierwsze dwa można inerpretować jako długie lub krótkie, trzeci jest długi, a czwarty krótki. Porównanie z analogicznymi taktami – patrz t. 226, pozwala rozstrzygnąć wątpliwość na rzecz akcentów długich. Czwarty z nich omawiamy osobno ze względu na niejasne umiejscowienie tego znaku.

W Wn1 (→Wf→Wa) pominięto pierwszy i trzeci akcent, co poprawiono w Wn2. Wszystkie akcenty w wydaniach są krótkie, choć znak w Wf mógłby być uznany za długi.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 230

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Pedalizacja w A i Wn2

!!!   miniat: od 3. szesnastki do końca 3. grupy, tylko dolna 5-linia, bez łuku.              TGTU (oba Ped)

Pedalizacja w Wn1 (→Wf→Wa)

1. Ped o szesnastkę w prawo; drugi pod e1 w połowie taktu
..

Nieco niedokładnie wpisane w A znaki  zostały mylnie zinterpretowane w Wn1 (→Wf→Wa). Właściwe odczytanie wprowadzono w Wn2. Uzasadnienie naszej interpretacji – patrz analogiczny t. 228.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 231-232

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W A brak trzech kasowników podwyższających es2 na e2 w połowie t. 231 i es1 na e1 dwie szesnastki dalej oraz es na e pod koniec t. 232. Wszystkie znaki uzupełniono już w Wn1 (→Wf→Wa, →Wn2).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności A