Zagadnienia : Niedokładności A

t. 234

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Długie i krótkie akcenty w A (odczyt dosłowny→Wn1)

!!!   miniat: nic.         w pr.r. dwa długie i dwa krótkie

Krótkie akcenty w Wf (→Wa) i Wn2

Akcenty długie proponowane przez redakcję

..

Dwa pierwsze akcenty są w A (→Wn1) wyraźnie długie, natomiast dwa następne wyglądają jak krótkie, co zdaniem redakcji jest niedokładnością – patrz t. 226. Oba akcenty są zresztą napisane po nucie, co było we wcześniejszych utworach Chopina jednym ze sposobów notowania akcentów długich – por. t. 230. Warto też zauważyć, że akcent na granej l.r. szesnastce f1 jest jeszcze dużo krótszy. Ujednolicenie akcentów w pozostałych wydaniach to dowolne decyzje sztycharzy lub adiustatorów.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 240

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

 w A

!!!   miniat: nic              jak TGTU, ale  tylko Ped na 4. Bez gwiazdki)

Bez oznaczeń w Wn1 (→WfWa)

  w Wn2

TGTU

..

Brak gwiazdki  w A jest niewątpliwie błędem – tego rodzaju przeoczenia zdarzyły się Chopinowi wielokrotnie, a koniec strony zawsze sprzyja niedokładnościom. Za pomyłkę trzeba też uznać zupełne pominięcie drugiego pedału w tym takcie w Wn1 (→WfWa) – nie widać powodu, by końcówka tego taktu była pedalizowana inaczej niż trzy poprzednie, analogiczne t. 234, 236 i 238. W Wn2 dodano zarówno , jak i . Przyjęte tam umiejscowienie znaku  jest w tym kontekście jedynym sensownym, toteż podajemy tę wersję w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Brak znaku zdjęcia pedału , Niedokładności A

t. 241

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

 i > w A

!!!   miniat: 1. połowa taktu i jedna nuta, obie pięciolinie, bez pedału.                     jak TGTU, tylko widły krótsze, do laski 4. ósemki (EZnieU1)

 i  w Wn (→Wf)

widły tylko pod pierwszym wiązaniem, potem ciut wyżej akcent długi (EZnieU)

 w Wa

EZnieU, tylko widły

 i > proponowane przez redakcję

TGTU

..

Widełki  mają w A ramiona różnej długości, można jednak bezpiecznie przyjąć, że dochodzą one do 4. ósemki taktu. Wyraźnie krótszy znak w Wn (→WfWa) jest więc z pewnością niedokładny. Co więcej, akcent, przypadający w A na 5. ósemkę l.r. został przypisany do pr.r., wydłużony i przesunięty na koniec 1. połowy taktu (por. t. 243). W wersji Wf znak wygląda już jak drugi akcent (pod nutą) na 7. szesnastce pr.r., co przypuszczalnie skłoniło adiustatora Wa do pominięcia go.

W tekście głównym odtwarzamy znaki A, z tym że  doprowadzamy do końca 1. połowy taktu, zgodnie z sensem muzycznym i notacją analogicznych t. 243 i 245.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niejasne widełki A , Niedokładności A

t. 242

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

Kasownik podwyższający des2 na d2 pojawia się w A (→WnWf1) dopiero przed 13. szesnastką. Błąd został poprawiony – zapewne przez Chopina – w korekcie Wf2 (→Wa). W tekście głównym  na 13. szesnastce taktu, niepotrzebny wobec znaku na 4. szesnastce, pomijamy.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności A

t. 243

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W A (→WnWf) nie ma  przed 8. szesnastką (d3). Tę oczywistą niedokładność poprawiono tylko w Wa

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Błędy Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności A