mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 169-170

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuki w A (interpretacja kontekstowa→Wn)

!!!   miniat: 9 szesnastek 169, tylko dolna 5-linia, bez pedału.                  EZTU

Łuki Wf

EZnieU1

Łuki Wa

EZnieU2
..

Zadziwiająco precyzyjne łuki Wn były najprawdo­podobniej korygowane przez Chopina. Wskazują na to drobne ślady poprawek, a także wersja Wf, które przypuszczalnie oddaje stan sprzed korekty. Patrz też sąsiednia uwaga o kropkach staccato.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Autentyczne korekty Wn

t. 169-170

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Bez znaków w A i Wf (→Wa)

!!!   miniat: nic.               Tu pusta klisza 

Kropki staccato nad es w Wn

TGTU = kropki nad es w połowie t. 169 i 170
..

Kropki staccato nad nutami es w Wn to niemal na pewno efekt Chopinowskiej korekty, przypuszczalnie w ostatniej fazie poprawek.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wn

t. 169-170

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

 w A

!!!   miniat: 1. połowa 169, tylko górna 5-linia.         EZTU

Alternatywna interpretacja A

EZnieU

 w Wn (→Wf)

 w Wa

EZnieU2
..

W tekście głównym odtwarzamy zakres i umiejscowienie widełek  według A. W wydaniach znaki przeniesiono pomiędzy pięciolinie, co w tym wypadku może, zdaniem redakcji, utrudnić ich właściwe odczytanie. Umieszczone tak jak akcenty, nad melodią, zdają się też pełnić podobną funkcję (jakby bardzo długich akcentów), uwypuklając relację dynamiczną między opóźnieniem es2 a jego rozwiązaniem d2. Biorąc to pod uwagę, uważamy notację t. 170 za czytelniejszą i jako rozwiązanie alternatywne proponujemy wersję ze znakami ujednoliconymi właśnie według t. 170.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 169-170

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

2 kropki staccato w A (→Wn)

Kropka w t. 170 w Wf

Bez znaków w Wa
..

W Wf przeoczono kropkę staccato na początku t. 169. W Wa pominięto także tę w t. 170, co może by również przeoczeniem lub ujednolicającą adiustacją.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa

t. 171

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Es (bez ) w A (→Wn→Wf)

!!!   miniat: ostatnie grupa szesnastek, tylko dolna 5-linia.    Tu pusta klisza 

E w Wa1 (→Wa2)

kaso E

Es z  w Wa3
..

Brak znaku chromatycznego przed 3. od końca szes­nastką stwarza pewną niejasność, jeśli chodzi o in­ten­cję Chopina. Mimo że oficjalna reguła obowią­zywania przygodnych znaków chromatycznych była w jego czasach taka jak dziś, traktował on je często jako działające nie tylko na swojej bezwzględnej wysokości, ale i w innych oktawach. W tym wypadku jednak znacznie prawdopodobniejsze wydaje się brzmienie Es niż E, toteż w tekście głównym doda­jemy ostrzegawczy . Potwierdzeniem słuszności tej decyzji jest ostrzegawczy  przed As, dodany w ana­lo­gicznej sytuacji w repryzie, t. 321.
W Wa1 (→Wa2) dodano w tym miejscu , zmieniony w Wa3 na .

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach