Wf1
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 169-170

 w A

!!!   miniat: 1. połowa 169, tylko górna 5-linia.         EZTU

Alternatywna interpretacja A

EZnieU

 w Wn (→Wf)

 w Wa

EZnieU2

W tekście głównym odtwarzamy zakres i umiejscowienie widełek  według A. W wydaniach znaki przeniesiono pomiędzy pięciolinie, co w tym wypadku może, zdaniem redakcji, utrudnić ich właściwe odczytanie. Umieszczone tak jak akcenty, nad melodią, zdają się też pełnić podobną funkcję (jakby bardzo długich akcentów), uwypuklając relację dynamiczną między opóźnieniem es2 a jego rozwiązaniem d2. Biorąc to pod uwagę, uważamy notację t. 170 za czytelniejszą i jako rozwiązanie alternatywne proponujemy wersję ze znakami ujednoliconymi właśnie według t. 170.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.