Wa
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 171

Es (bez ) w A (→WnWf)

!!!   miniat: ostatnie grupa szesnastek, tylko dolna 5-linia.    Tu pusta klisza 

E w Wa1 (→Wa2)

kaso E

Es w Wa3

Brak znaku chromatycznego przed 3. od końca szes­nastką stwarza pewną niejasność, jeśli chodzi o in­ten­cję Chopina. Mimo że oficjalna reguła obowią­zywania przygodnych znaków chromatycznych była w jego czasach taka jak dziś, traktował on je często jako działające nie tylko na swojej bezwzględnej wysokości, ale i w innych oktawach. W tym wypadku jednak znacznie prawdopodobniejsze wydaje się brzmienie Es niż E, toteż w tekście głównym doda­jemy ostrzegawczy . Potwierdzeniem słuszności tej decyzji jest ostrzegawczy  przed As, dodany w ana­lo­gicznej sytuacji w repryzie, t. 321.
W Wa1 (→Wa2) dodano w tym miejscu , zmieniony w Wa3 na .

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Znaki chromatyczne w różnych oktawach

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.