|
Łuk A !!! miniat: t. 271 i 1. ćwierćnuta 272, tylko górna 5-linia, bez wideł, górnego łuku i napisu. EZTU |
|
|
Łuki w Wn1 EZnieU (2 łuki) |
|
|
Łuki w Wf EZnieU1 (1. łuk) + EZnieU (drugi) |
|
|
Łuki w Wa EZnieU2 (1. łuk) + EZnieU (drugi) |
|
|
Łuki w Wn2 EZnieU3 (1. łuk) + EZnieU (drugi) |
Nad partią pr.r. (w częśći wydań pod), oprócz górnego, kilkutaktowego łuku, żródła mają jeszcze jeden lub dwa dodatkowe łuki o różnym zasięgu. W A wyróżnienie łukiem trzech akordów, tworzących lapidarną a niespodziewaną modulację, ma jak się wydaje głęboki sens strukturalny – podkreśla (wraz z poco ritenuto) moment, w którym bieg repryzy, zapoczątkowany powrotem pierwszego tematu, ulega załamaniu, by odrodzić się po chwili w przepojonej pogodnym liryzmem atmosferze drugiego tematu. Jest to zapowiedź eliminacji pierwszego tematu w repryzach Chopinowskich Sonat op. 35, 58 i 65.
Trudno natomiast wskazać przekonujące uzasadnienie dla dodanego w Wn1 łuku w 1. połowie t. 271. Wraz z brakiem widocznych śladów poprawek łuków w Wn1, co czyni ewentualną Chopinowską korektę mało prawdopodobną, skłania to redakcję do uznania za zamierzoną przez Chopina jedynie wersję A, którą tym samym podajemy w tekście głównym.
Powyższe rozważania nie wykluczają ewentualności, że pierwszy z omawianych łuków został w Wn1 dodany przez Chopina. Biorąc zaś pod uwagę możliwość niedokładnego odtworzenia Chopinowskiego wpisu korektowego, można uważać wszystkie wersje wydań, mimo że powstałe bez udziału Chopina, za potencjalnie zgodne z jego intencją (są one zresztą z praktycznego punktu widzenia równoważne, zwłaszcza wobec objęcia łukiem całej frazy w t. 268-272).
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wn, Niedokładności Wf, Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wn
notacja: Łuki