mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 72-73

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Koniec łuku w A, interpretacja kontekstowa

Wn (→Wf→Wa)

tr = łuk do końca taktu, ale początek w t. 71 od 1. szesnastki des4;                 red = koniec tak samo, początek jak TGTU
..

Odczytany dosłownie, łuk A kończy się nad przedostatnią szesnastką t. 72. O ile sama niedokładność zapisu nie ulega tu wątpliwości, o tyle nie jest oczywiste, dokąd ten łuk miał w zamyśle Chopina sięgać. Interpretacja wydań jest na pewno możliwa, jednak zdaniem redakcji bardziej prawdopodobne jest objęcie łukiem całej pierwszej myśli muzycznej (do oktawy F1-F w t. 73), co wyraźniej ukazuje zazębianie się obu członów tego wprowadzenia do I tematu w partii solowej.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 73

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcent długi w A

!!!   miniat: nic.                 TGTU

Bez znaku w Wn1 (→Wf→Wa)

Krótki akcent w Wn2
..

Akcent długi, przeoczony w Wn1 (→Wf→Wa), odtworzono w Wn2 jako krótki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 73-74

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

 i  w A (→Wn→Wf→Wa)

!!!   miniat: 2. połowa 73 i 1. połowa 74, tylko dolna 5-linia, bez legato.                    TGTU

 w WfD, prawdopodobna interpretacja

EZnieU (tylko widły)

 i  w WfD, możliwa interpretacja
..

Widełki  dopisane w WfD stawiają pod znakiem zapytania obowiązywanie innych znaków dynamicznych w tym miejscu. Znak dotyczy bowiem większej części obszaru objętego działaniem występującego we wszystkich źródłach . Jednej linii melodycznej nie da się wykonać równocześnie crescendo i diminuendo, należy więc przyjąć, że znak dopisany zastępuje drukowany, mimo że ten ostatni nie został skreślony. Być może należy więc zrezygnować także z , po którym wykonanie tej wznoszącej się linii  wydaje się problematyczne. Biorąc pod uwagę powyższe wątpliwości, w tekście głównym pozostawiamy wersję A i pozostałych źródeł, zaś w wersji WfD pomijamy , a uwzględnienie  pozostawiamy decyzji wykonawcy.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD

t. 73

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W Wf (→Wa) łuk jest poprowadzony już od ćwierćnuty F na początku taktu. Jest to zapewne niedokładność spowodowana niezręcznym układem graficznym Wn1, w którym na 1. połowę taktu przeznaczono niewiele miejsca, tak iż umieszczony wysoko łuk wydaje się celować właśnie w tę ćwierćnutę. Początek łuku Wf, nawet jeśli przyjąć, że intencjonalnie dotyczy półnuty F1, pozostaje praktycznie równoważny notacji A (→Wn), toteż wersji tej, ze względu na jej najprawdopodobniej przypadkowe pochodzenie, nie uważamy za rzeczywisty wariant.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf

t. 74-75

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuki w A (interpretacja kontekstowa) i Wn2

!!!   miniat: od wejścia pr.r. do połowy t. 75, tylko górna 5-linia, bez "legato" i łuków l.r.              EZTU

Łuki w Wn1 (→Wf→Wa)

EZnieU1
..

Łuki A nie są zupełnie jasne ze względu na skreślenia i zapisanie ostatecznej wersji t. 75 na osobnej pięciolinii. Zdaniem redakcji, mimo iż notacja zawiera dwa osobne łuki, sposób, w jaki zachodzą na siebie, wskazuje wyraźnie na intencję ich połączenia. Tak też to zinterpretowano w Wn2 i taki też mógł być zamysł sztycharza Wn1, czego jednak nie można być pew­nym wskutek niespójnej pisowni – na końcu strony, w t. 74, łuk sugeruje kontynuację, ale na początku t. 75 raczej widnieje nowy łuk. Wątpliwość tę w Wf (→Wa) rozstrzygnięto na korzyść rozdzielonych łuków i tak też odczytujemy samo Wn1.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn