Wn1
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 74-75

Łuki w A (interpretacja kontekstowa) i Wn2

!!!   miniat: od wejścia pr.r. do połowy t. 75, tylko górna 5-linia, bez "legato" i łuków l.r.              EZTU

Łuki w Wn1 (→WfWa)

EZnieU1

Łuki A nie są zupełnie jasne ze względu na skreślenia i zapisanie ostatecznej wersji t. 75 na osobnej pięciolinii. Zdaniem redakcji, mimo iż notacja zawiera dwa osobne łuki, sposób, w jaki zachodzą na siebie, wskazuje wyraźnie na intencję ich połączenia. Tak też to zinterpretowano w Wn2 i taki też mógł być zamysł sztycharza Wn1, czego jednak nie można być pew­nym wskutek niespójnej pisowni – na końcu strony, w t. 74, łuk sugeruje kontynuację, ale na początku t. 75 raczej widnieje nowy łuk. Wątpliwość tę w Wf (→Wa) rozstrzygnięto na korzyść rozdzielonych łuków i tak też odczytujemy samo Wn1.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A, Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego