Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Artykulacja, akcenty, widełki

t. 225

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

 w A

!!!   miniat: nic.      TGTU

Bez znaku w Wn (→WfWa)

..

Pominięcie  w wydaniach to z pewnością błąd, być może sprowokowany brakiem miejsca ze względu na łuk.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 226

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcent długi na 1. szesnastce w A

!!!   miniat: ta grupa 3 szesnastek, tylko górna 5-linia.        TGTU

Krótki akcent na 2. szesnastce w Wn1 (→Wf)

nad nutą f1

Krótki akcent na 1. szesnastce w Wa i Wn2

..

Umieszczenie w Wn1 (→Wf) akcentu nad drugą z ostatniej grupy szesnastek można by uznać za zwykłą pomyłkę, gdyby nie to, że zaakcentowanie właśnie f1 podkreśla sekundowy motyw (w tym wypadku ges1-f1), powtórzony następnie – i akcentowany – we wszystkich dalszych wystąpieniach podobnej figuracji (t. 230, 234, 236, 238 i 240). Wskazywałoby to na korektę Chopina, a być może nawet pomyłkę kompozytora w A. Za pomyłką sztycharza przemawia jednak brak śladów usuwania akcentu oraz duże prawdopodobieństwo, że Chopinowi zależało bardziej na motywie rytmicznym niż melodycznym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 229

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcent na 2. szesnastce w A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: ta grupa 3 szesnastek, obie pięciolinie, zwężone w pionie, bez pedału.                 EZnieU (akcent i łuk)

Akcenty na 2. i 3. szesnastce w Wn1 i Wa2 (→Wa3)

EZnieU1

Bez znaków w Wf (→Wa1)

Krótki akcent na 1. szesnastce w Wn2

Jak EZTU, tylko krótki

Akcent długi na 1. szesnastce proponowany przez redakcję

..

Akcent w A (krótki) umieszczony jest nad 2. szesnastką ostatniej grupy (b). Zdaniem redakcji zapis ten jest niedokładny, a akcent ma dotyczyć 1. szesnastki. W Wn1 akcent wydrukowano zgodnie z dosłownym odczytem A, jednak nad następną szesnastką (f) dodano kolejny akcent. Ta muzycznie niezrozumiała pisownia świadczy być może o jakichś próbach skorygowania błędnego zapisu. W Wf (→Wa1) oba te błędne akcenty pominięto (niewykluczone, że była to korekta Chopina). Wn2 ma akcent nad 1. nutą, co najprawdopodobniej świadczy o ujednoliceniu zapisu wszystkich podobnych taktów.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności A

t. 230

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcenty długie w A, interpretacja kontekstowa

!!!   miniat: pół taktu, tylko górna 5-linia, bez łuku.          TGTU (3 pierwsze akcenty długie)

Krótki akcent w Wn1 (→WfWa)

tylko drugi i to krótki

Krótkie akcenty w Wn2

jak TGTU, tylko krótkie

..

W tym takcie nie jest jasne, jaki rodzaj akcentów Chopin miał na myśli – w A pierwsze dwa można inerpretować jako długie lub krótkie, trzeci jest długi, a czwarty krótki. Porównanie z analogicznymi taktami – patrz t. 226, pozwala rozstrzygnąć wątpliwość na rzecz akcentów długich. Czwarty z nich omawiamy osobno ze względu na niejasne umiejscowienie tego znaku.

W Wn1 (→WfWa) pominięto pierwszy i trzeci akcent, co poprawiono w Wn2. Wszystkie akcenty w wydaniach są krótkie, choć znak w Wf mógłby być uznany za długi.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 230

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Bez znaku w A (→Wn)

!!!   miniat: nic.                              Tu pusta klisza 

Akcent w Wf (→Wa)

..

Brak w A (→Wn) akcentu nad ges1 musi być uznany za niedopatrzenie Chopina – akcenty występują w pięciu pozostałych podobnych taktach. Rozproszenie uwagi kompozytora mogło być spowodowane poprawkami w tym miejscu. Znak dodany w Wf (→Wa) jest najprawdopodobniej efektem korekty Chopina, choć można się dziwić, dlaczego kompozytor – skoro już zajął się akcentami w tym takcie – nie uzupełnił pozostałych braków.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf