Strona:
Źródło tekstu:
s. 14, t. 220-230
Tekst główny
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
Tekst główny
t. 225
Łuk A (interpretacja kontekstowa) i Wn2 !!! miniat: 9 ostatnich szesnastek, tylko górna 5-linia, h przeniesione na górną, bez łuku pr.r.. TGTU |
||
do h i cała 2. połowa (EZnieU1) |
Łuk A, mimo że kończy się nieco wcześniej, z pewnością ma objąć całą figurację szesnastkową l.r. w tym takcie i tak to odtworzono w Wn2. Podział łuku w Wn1 może być zastosowanym przez sztycharza ułatwieniem (dla uniknięcia długiego łuku o nietypowym kształcie) albo korektą, jeśli początkowo wydrukowany został tylko pierwszy, dolny łuk.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładne łuki A, Adiustacje Wn
notacja: Łuki
Brakujące oznaczenia na źródłach:
Wn1, A, Wn1a, Rork, Wn2, Wf1, Wf2, WfS, WfD, WfJ, Wa1, Wa2, Wa3