Wn2
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 226

Akcent długi na 1. szesnastce w A

!!!   miniat: ta grupa 3 szesnastek, tylko górna 5-linia.        TGTU

Krótki akcent na 2. szesnastce w Wn1 (→Wf)

nad nutą f1

Krótki akcent na 1. szesnastce w Wa i Wn2

Umieszczenie w Wn1 (→Wf) akcentu nad drugą z ostatniej grupy szesnastek można by uznać za zwykłą pomyłkę, gdyby nie to, że zaakcentowanie właśnie f1 podkreśla sekundowy motyw (w tym wypadku ges1-f1), powtórzony następnie – i akcentowany – we wszystkich dalszych wystąpieniach podobnej figuracji (t. 230, 234, 236, 238 i 240). Wskazywałoby to na korektę Chopina, a być może nawet pomyłkę kompozytora w A. Za pomyłką sztycharza przemawia jednak brak śladów usuwania akcentu oraz duże prawdopodobieństwo, że Chopinowi zależało bardziej na motywie rytmicznym niż melodycznym.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.