- « Poprzednia
- 1
- …
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- …
- 158
- Następna »
t. 34
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Tak jak w t. 32, odczytanie akcentu długiego na 3. ósemce jako diminuenda wypełniającego 1. ćwierćnutę taktu jest skutkiem zupełnego niezrozumienia notacji Chopina przez sztycharza Wn1 (→Wf→Wa, →Wn2). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn |
||||||||
t. 35-36
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Łuk pojawiający się w wydaniach, zgodny z łukiem w partiach wszystkich basowych instrumentów Rork, można bezpiecznie uznać za dodany przez Chopina w korekcie Wn1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Autentyczne korekty Wn |
||||||||
t. 36
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Odczytany dosłownie, łuk w A zaczyna się nad ostatnią ćwierćnutą, jednak jego kształt może sugerować wcześniejsze rozpoczęcie, tak więc wersja wydań nie musi być uważana za błędną. Zdaniem redakcji, nie można również wykluczyć, że intencją Chopina było wskazanie łukiem głosu, który wprowadza melodię II tematu, od samego wejścia. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn |
||||||||
t. 38
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Wcześniejsze zakończenie łuku z poprzednich taktów – wyraźnie wbrew budowie frazy – to z pewnością niedokładność sztycharza Wn1 (→Wf→Wa). Początek następnego łuku, w Wn1 niestaranny i niejasny, został w Wf (→Wa) zinterpretowany w sposób jednoznaczny, ale z pewnością błędny. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn |
||||||||
t. 39
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Nie ma pewności, czy wcześniejsze rozpoczęcie łuku w Wn1 (→Wf→Wa) jest wynikiem korekty Chopina (brak śladów dokonywania zmian sugeruje, że łuk Wn1 nie był w ogóle korygowany). Mimo to w tekście głównym podajemy tę wersję ze względu na prawdopodobną Chopinowską korektę końca tego łuku w Wf (patrz następna uwaga), co należy uznać za akceptację także momentu jego rozpoczęcia. Niewątpliwie autentyczną pisownię A i Wn2 można traktować jako równorzędny wariant. W trzech spośród czterech wystąpień podobnej frazy w partii solowej (t. 127, 135 i 283) cały takt objęty jest jednym łukiem rozpoczynającym się w poprzednim takcie i kończącym w następnym, co zdaniem redakcji przemawia za przyjęciem w omawianym miejscu łukowania pozbawionego luk. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- …
- 158
- Następna »