Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 284-285

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk od f2 w A

!!!   miniat: ostatnia ósemka 284 + 2 ósemki 285, tylko górna 5-linia.                      EZTU

Łuk od e2 w Wn (→WfWa)

EZnieU

..

Wcześniejsze rozpoczęcie łuku w wydaniach może być wynikiem Chopinowskiej korekty Wn1. Nie mając jednak co do tego pewności, w tekście głównym podajemy wersję A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wn

t. 285

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

2 akcenty długie w A

!!!   miniat: nic.             TGTU

Krótki akcent w Wn1 i Wa1

ten pierwszy

Bez znaków w Wf

2 krótkie akcenty w Wn2 i Wa2 (→Wa3)

jak TGTU tylko krótkie

..

W tekście głównym podajemy akcenty długie A. W wydaniach odtworzono je niedokładnie jako krótkie. Różnice w liczbie akcentów są wynikiem przeoczeń i adiustacji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności Wn , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 285-286

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W tekście głównym dodajemy ostrzegawczy  przed es2 w t. 285 i  przed G w t. 286.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 285

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

f w A (→Wn)

!!!   miniat: 5-7. ósemka, tylko dolna 5-linia.              TGTU (f na 6. ósemce)

des w Wf (→Wa)

..

Wersja Wf (→Wa) to najprawdopodobniej błąd tercjowy – w repryzie A ma w całym tym temacie (od t. 273) akompaniament niemal niezmieniony w stosunku do ekspozycji, nie widać też w Wf żadnych śladów poprawek w druku.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błąd tercjowy

t. 286

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcent długi w A, interpretacja kontekstowa

 w A (odczyt dosłowny→Wn)

 w Wf (→Wa)

EZnieU1

..

Znak w A jest większy od większości długich akcentów, tak iż odtworzenie go w Wn jako widełek  nie może być uznane za niedokładność. Zdaniem redakcji, kontekst przemawia tu jednak zdecydowanie za akcentem długim, jaki zresztą znajduje się w A w odpowiednim takcie ekspozycji (t. 138). Znak  w Wf (→Wa) to przykład pojawiającego się wielokrotnie błędu, polegającego na odwróceniu kierunku znaku – por. np. Etiudę c op 10 nr 12, t. 53.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wf , Odwrócenie znaku