A
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 286

Akcent długi w A, interpretacja kontekstowa

 w A (odczyt dosłowny→Wn)

 w Wf (→Wa)

EZnieU1

Znak w A jest większy od większości długich akcentów, tak iż odtworzenie go w Wn jako widełek  nie może być uznane za niedokładność. Zdaniem redakcji, kontekst przemawia tu jednak zdecydowanie za akcentem długim, jaki zresztą znajduje się w A w odpowiednim takcie ekspozycji (t. 138). Znak  w Wf (→Wa) to przykład pojawiającego się wielokrotnie błędu, polegającego na odwróceniu kierunku znaku – por. np. Etiudę c op 10 nr 12, t. 53.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Błędy Wf, Odwrócenie znaku

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.