- « Poprzednia
- 1
- …
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- …
- 158
- Następna »
t. 289
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Zastąpienie trzech dwunutowych łuków A przez całotaktowy łuk w Wn1 trudno zakwalifikować jako błąd czy efekt rutynowego podejścia sztycharza. Nie wydaje się to też być korektą, rozumianą jako zmiana łukowania A. Zdaniem redakcji, prawdopodobna jest następująca hipoteza – początkowo sztycharz wydrukował ten takt w ogóle bez łuków (pominął także wszystkie kropki staccato), co być może Chopin skorygował, dodając jeden łuk. W tekście głównym podajemy łuki A, których autentyczność jest niepodważalna. Wprowadzono je także w Wn2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wn |
||||||||
t. 289
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
W Wn1 (→Wf) nie ma żadnej z trzech kropek staccato zapisanych w A (pod obiema nutami basowymi i nad najwyższą nutą pr.r.), co bez wątpienia jest błędem. W Wa uzupełniono znaki w l.r. (także w następnym takcie), zapewne na podstawie porównania z odpowiednim taktem ekspozycji. W Wn2 odtworzono notację A. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn |
||||||||
t. 289
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn |
||||||||
t. 289-290
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
W A nie jest jasne, czy koniec łuku z t. 290 jest tylko napisany z rozmachem, czy ma sięgać do 1. szesnastki t. 291. W tekście głównym przyjmujemy tę drugą interpretację, natomiast w wydaniach nie tylko zakończono łuk na ostatniej szesnastce t. 290, ale także rozpoczęto następny od 1. nuty t. 291, wyraźnie wbrew notacji A. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A |
||||||||
t. 290
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
W dobrze brzmiącej wersji Wn (→Wf→Wa) można widzieć Chopinowską korektę. Nie można też jednak wykluczyć przeoczenia sztycharza Wn1, który mógł zasugerować się notacją poprzedniego taktu, zawierającego tego rodzaju zbiegnięcie głosów na początku 2., 3. i 4. grupy szesnastek. Z tego względu w tekście głównym podajemy wersję A. Wersja wydań, być może najpóźniejsza autentyczna, musi być jednak uznana za równorzędny wariant. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Autentyczne korekty Wn |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- …
- 158
- Następna »