mUltimate Chopin

op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Autentyczne korekty Wa

t. 130-134

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Łuk do fes2 w KG

!!!   miniat: t. 130 i 1. ćwierćnuta 131, tylko górna 5-linia.        EZnieU

Łuk do es2 w Wn

        EZnieU1

Bez łuku w Wf

Łuk do t. 133 w Wa

EZnieU2

Łuk do t. 134 proponowany przez redakcję

TGTU
..

Brak łuku w Wf ma z pewnością przypadkowy charakter – pominięto wszystkie łuki w t. 121-142. Także niedokładność łuku KG (zadiustowanego w Wn) nie ulega wątpliwości. Podstawą tekstu głównego jest dodany najprawdopodobniej przez Chopina łuk Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności KG , Autentyczne korekty Wa

t. 132-137

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Łuk od 2. miary w KG (→Wn)

!!!   miniat: t. 132 i 135-136, tylko dolna 5-linia (135-136 razem z przeniesionymi es1), bez pedału i wideł.        Tu jak TGTU, ale w t. 132 od 2. (dać ten kawałek łuku w t. 137)

Bez łuku w Wf

Łuk pr.r. w Wa1

EZnieU2, tylko ten nad górną pięciolinią  (bez dokończenia w 137)

Dwa łuki w Wa2

To co war 33 + łuk l.r. 132-134 (od 2. miary) = EZnieU2 oba łuki

Łuk od 1. miary proponowany przez redakcję
..

W tej frazie łuk w KG (→Wn) rozpoczyna się na 2. mierze t. 132, co uznajemy za prawdopodobną niedokładność, gdyż w innych podobnych sytuacjach łuki w KG na ogół zaczynają się od początku taktu. Dlatego w tekście głównym proponujemy łuk biegnący od początku tego taktu. Łuk Wa1, mimo że wydrukowany zapewne na podstawie Chopinowskiego dopisku w podkładzie, jest z pewnością niekompletny i najprawdopodobniej niedokładny (patrz uwaga do t. 137), a jego umiejscowienie nad górną pięciolinią wiąże się przypuszczalnie z zastosowanym w tym wydaniu układem graficznym, w którym od 2. miary t. 134 partia pr.r. zapisana jest w całości na górnej pięciolinii (por. t. 96-100).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Autentyczne korekty Wa

t. 137

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Nowy łuk w KG (→Wn)

!!!   miniat: t. 137, tylko górna 5-linia, bez wideł.             EZTU (lewy kawałek łuku)

Bez łuku w Wf

Kontynuacja łuku w Wa

EZnieU (kawałek łuku)
..

Ciągły łuk Wa jest przypuszczalnie wynikiem nieporozumienia, związanego z dopasowywaniem łuków do zmienionego układu graficznego – por. uwagę o łukach w t. 132-137. W tekście głównym podajemy zatem początek łuku według KG (→Wn). Patrz też t. 140-141.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wa , Autentyczne korekty Wa

t. 140-141

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Łuki KG (odczyt dosłowny) i Wa

!!!   miniat: te takty, tylko górna 5-linia, bez dolnych wideł.        EZTU (kawałek lewego łuku i cały prawy)

Łuki KG, interpretacja kontekstowa

EZnieU1

Łuk w Wn

EZnieU2
..

Zasięg łuków w KG jest niejasny ze względu na nonszalancki sposób ich pisania, a także przejście na nową linię tekstu (od t. 141). Za odczytanie dosłowne przyjmujemy podział łuków na kresce taktowej, gdyż na początku t. 141 nie ma dokończenia poprzedniego łuku. Tak podzielony łuk ma również Wa, oparte na podkładzie, w którym łuki były najprawdopodobniej dopisane przez Chopina (w tym fragmencie). Wersję tę podajemy zatem w tekście głównym. Zdaniem redakcji jednak, bardziej uzasadnione jest odczytanie łuków KG z podziałem po 1. ćwierćnucie t. 141. Łuk Wn jest raczej niedeterminującym frazowania wyjściem awaryjnym, niż próbą odtworzenia notacji KG.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładności KG , Autentyczne korekty Wa

t. 145-147

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Łuk w t. 145-146 w KG (→Wn)

!!!   miniat: t. 145-146 i półnuta 147, tylko górna 5-linia, ścieśnione.   Tu EZnieU (łuk i kawałek)

Bez łuku w t. 145-146 w Wf1 (→Wf2)

EZnieU tylko "kawałek" 147

Łuk tenuto w Wf3 (→Wf4)

EZTU (łuk i kawałek)

Łuk w t. 145-148 w Wa

EZnieU1 (tylko długi kawałek, bez końcówki)
..

Obie pisownie łuku w t. 145-146 – KG (→Wn) i Wf3 (→Wf4) – znaczą w zasadzie to samo, jednak notacja użyta w Wf akcentuje konieczność zatrzymania pełnej wartości rytmicznej akordu w t. 146, co często nie jest przestrzegane w przypadku ostatniej nuty pod łukiem. Chopin niejednokrotnie uciekał się do tego typu pisowni, por. np. cz. I, t. 176, Etiudę a op. 25 nr 4, t. 50, cis op. 25 nr 7, t. 22, 24, 28 i 30 czy Mazurek h op. 33 nr 4, t. 2, 4 i analog.
Łuk Wa może być wynikiem błędnego odczytania wpisanego przez Chopina w podkładzie łuku tenuto – jak w Wf3 – jako przedłużenia na poprzednie takty łuku z t. 147.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wa , Łuki tenuto