mUltimate Chopin

op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Autentyczne korekty Wa

t. 148

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Łuk do 2. miary w KG

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia.        TGTU (prawy koniec łuku do 2)

Łuk do 3. miary w KG (inna interpretacja→Wn), Wf i Wa

EZnieU1 (koniec łuku)
..

Niedokładne podpisanie nut w pionie powoduje, że w KG nie jest jasne, dokąd ma sięgać łuk nad partią pr.r. – do 2. czy do 3. miary taktu. W tekście głównym przyjmujemy pierwszą możliwość, w której wyraźniejszy jest związek z postępem dolnego głosu. W wydaniach zinterpretowano to inaczej, co też jest uzasadnione, zwłaszcza jeśli brać pod uwagę łuk tenuto, dodany przez Chopina w korekcie Wf3 w t. 146.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KG , Autentyczne korekty Wa

t. 164-168

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Łuk nad l.r. w KG (→Wn)

!!!   miniat: t. 164 + 166 i 1. ćwierćnuta 167, tylko dolna 5-linia, bez pedału i wideł, z numerem t. 166.               EZnieU1

Niedokończony łuk w Wf

EZnieU2

Łuk od 2. miary w Wa

EZnieU

Dokończenie łuku Wf proponowane przez redakcję

TGTU
..

Łuk KG (→Wn) obejmuje tylko tę część pięciotaktowego pochodu melodycznego, której wykonanie Chopin przypisał lewej ręce. Jest to z pewnością niedokładność, być może powtórzona za [A] (wersja pierwotna?). Odpowiedni łuk w Wf jest natomiast urwany na końcu linii tekstu i najprawdopodobniej miał być doprowadzony do końca frazy (Chopin mógł go przedłużyć w [A] już po sporządzeniu KG). Konieczność objęcia łukiem całości pochodu nie ulega wątpliwości, jeśli wziąć pod uwagę autentyczne łukowanie analogicznych fraz. Obie możliwości rozpoczęcia łuku – od pierwszej lub drugiej miary t. 164 – można uważać za równorzędne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności KG , Autentyczne korekty Wa

t. 172-177

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Łuk od 1. miary w KG (→Wn)

!!!   miniat: t. 96 i 99, tylko dolna 5-linia bez pedału; w t. 99 nuty f1 też na dolnej.                  EZTU

Bez łuku w Wf

Łuk od 2. miary w Wa
..

Obie wersje początku łuku mogą być autentyczne i można je traktować równorzędnie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wa

t. 183

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

d1 w KG (→Wn) i Wf

!!!   miniat: ta co w t. 143.         Tu pusta klisza 

des1 w Wa

TGTU
..

Wersja z d1 (=eses1) jest prawdopodobnie pomyłkowa – sytuacje, w których brakuje znaku, odwołującego występującą wcześniej alterację, należą do najczęściej spotykanych niedokładności pisowni Chopina. Jest ponadto zupełnie możliwe, że kompozytor naprawił swój błąd, korygując podkład do Wa. Dodanie  ostrzegawczego przed ces1 jest mało uzasadnioną adiustacją Wn2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy KG , Autentyczne korekty Wa

t. 216

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Różne akcenty w KG (→Wn)

!!!   miniat: jak w t. 28        TGTU

Bez znaków w Wf

Akcent długi w Wa
..

Tak jak w t. 28, w tekście głównym podajemy nie budzącą zastrzeżeń pisownię KG (→Wn). Brak akcentów w Wf jest niewątpliwym błędem, zaś znak w Wa – zapewne akcent długi – prawdopodobnie uzupełnieniem Chopina.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wf , Autentyczne korekty Wa