Zagadnienia : Niedokładności A
t. 13
|
Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll
..
Zasięg widełek zapisanych w A jest niejasny – górne ramię wydaje się być znacznie dłuższe niż dolne. Odpowiedni znak w Wf (→WaC,większość Wn) odpowiada być może zasięgowi dolnego ramienia widełek A. W tekście głównym proponujemy uśredniony zasięg znaku, który prowadzi wówczas do najwyższej nuty melodii; podobnej długości znak ma również – w wyniku adiustacji – Wn2cis. Alternatywnie można brać pod uwagę górne ramię, pisane prawdopodobnie jako pierwsze – takie dłuższe widełki wyznaczają szczyt crescenda praktycznie na początku następnego taktu. Brak kontynuacji znaku t. 13 wynika w WaW niemal na pewno z podziału na systemy – t. 13 rozpoczyna w tym wydaniu nową linię. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności A |
|||||||||
t. 33
|
Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll
..
Stosunek temp początkowej części Walca (t. 1–32 i analog.) i następującej po niej, powtarzającej się części figuracyjnej (t. 33–64 i analog.) budzi wątpliwości. Gdy części te następują po sobie po raz pierwszy (t. 32-33), Chopin nie oznaczył zmiany tempa, jednak przy dwóch następnych takich przejściach odpowiednie wskazówki pojawiają się w tekście – w t. 129 tempo primo i w t. 161 più mosso. Sugeruje to, że za pierwszym razem część figuracyjną należy grać wolniej niż za drugim i trzecim. Możliwości tej nie można całkiem wykluczyć, ale bardziej naturalne wydaje się, że część, powtarzana trzy razy bez żadnych zmian tekstowych, ma być grana w zasadniczo jednakowym tempie. Być może więc Chopin przeoczył odpowiednie określenie (più mosso) w t. 33. Ponieważ jednak kwestia proporcji temp poszczególnych cząstek i fraz Walca jest zdaniem redakcji bardziej złożona, a dokładniejsza analiza ujawnia także inne możliwe wyjaśnienia istniejących zapisów źródłowych (por. uwagę w t. 161), uzupełnienia tej wskazówki nie proponujemy w tekście głównym. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności A |
|||||||||
t. 45-61
|
Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll
..
Ćwierćnuta konkretyzująca brzmienie akordu neapolitańskiego w t. 45 i 61 przeszła kilkuetapową ewolucję od As do skorygowanej wersji Wf (→Wa). Zmianie ulegała zarówno treść akordu (dwudźwięku), jak i moment jego uderzenia. W tekście głównym podajemy najpóźniejszą wersję, wprowadzoną w ostatniej fazie korekty Wf. Wersja As nie jest jednoznaczna – przyjmujemy, że nie ma tam nuty fis, co zapewnia możliwość wyboru każdej z niewątpliwie lub potencjalnie autentycznych wersji źródłowych. Kasowniki obniżające dis1 na d1 znajdują sie tylko w wydaniach (niewiadomego pochodzenia ołówkowy znak w AI podajemy w nawiasie), ale partia pr.r. nie pozostawia tu wątpliwości co do użycia akordu neapolitańskiego. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Ostatni znak przykluczowy , Niedokładności A |
|||||||||
t. 72-89
|
Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll
..
W t. 72-73 i 88-89 w tekście głównym odtwarzamy łuki A. W Wf i większości pozostałych wydań (oprócz Wn2cis) oba łuki odtworzono niedokładnie – górnym połączono ges1 w t. 72 (88) z c1 w t. 73 (89), a dolnym c1 z f. W rezultacie półnuta c1 nie jest w tych wydaniach przetrzymana. Błąd ten poprawiono tylko w Wn2cis. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności A |
|||||||||
t. 79-80
|
Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll
..
Przed najwyższą nutą akordu w t. 79 w A (→Wn1op) nie ma , potrzebnego przed ges1 ze względu na zapis z czterema bemolami przykluczowymi. W pozostałych Wn znak dodano. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności A |