- « Poprzednia
- 1
- …
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- …
- 51
- Następna »
t. 85-86
|
Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll
..
Pozostawienie w AI półnuty ges1 bez łuku uważamy za niedokładność pisowni, podobną do tej, którą widać w t. 75. Frazowanie wersji przeznaczonej do druku odpowiada naturalnym podziałom fraz, wyznaczonym przez rozdzielające je pauzy. Ponieważ łukowania AI i A powiązane są ściśle ze strukturą rytmiczną fraz, odpowiednie warianty uwzględnione są w uwadze do t. 84-86, poświęconej różnym wariantom melodii. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Niedokładne łuki A |
||||||||
t. 85-86
|
Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll
..
W wersji ostatecznej nowa fraza rozpoczyna się później i jest wyraźniej oddzielona od poprzedniej za pomocą pauz i łukowania. Stanowi to dobrą ilustrację ewolucji koncepcji frazowania całej tej części Walca. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany |
||||||||
t. 85-88
|
Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll
..
W AI łuk rozpoczyna się o takt wcześniej niż w wersji przygotowanej do druku, od ćwierćnuty ges2. Także koniec łuku wypada w tym rękopisie wcześniej, na końcu t. 88. Ponieważ łukowanie obu wersji jest ściśle powiązane z ukształtowaniem linii melodycznej, odpowiednie warianty uwzględnione są w uwadze temu poświęconej. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany |
||||||||
t. 86
|
Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll
..
Jeśli chodzi o akompaniament, to jedyną różnicę między AI a wersją przygotowaną do druku stanowi przetrzymane z poprzedniego taktu b. Natomiast As, w którym takt ten jest powtórzeniem t. 70, ma tu najprawdopodobniej trzy akordy (pierwszy przetrzymany z poprzedniego taktu) – patrz uwaga do t. 70. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Zmiany akompaniamentu |
||||||||
t. 88-89
|
Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll
..
Jedynym oznaczeniem pedalizacyjnym w tych taktach jest w A znak na końcu t. 89. Drugim mógł być znak , skreślony prawdopodobnie na początku t. 88. Nie jest łatwo wskazać, jak doszło do pozostawienia tego niekompletnego zapisu. Przy założeniu, że żadna z trzech czynności – wpisanie znaków w t. 88 i 89 oraz skreślenie znaku w t. 88 – nie była zrobiona przez pomyłkę, można wyciągnąć wniosek, że Chopin chciał zrezygnować z pedalizacji w t. 88 na korzyść pedału w t. 89. Wersję tę wprowadzono – z pewnością nie w drodze analizy A – w Wn2cis. Można ją traktować jako alternatywę w stosunku do proponowanej przez nas wersji tekstu głównego, uwzględniającej zarówno pedał w t. 88 na podstawie analogii z t. 72, jak i ten w t. 89. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy A , Adiustacje Wf |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- …
- 51
- Następna »