- « Poprzednia
- 1
- …
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- …
- 51
- Następna »
t. 32
|
Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany |
||||||||
t. 32
|
Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll
..
We wcześniejszych rękopisach zapis łuków w końcówce tego taktu i w następnym odcinku Walca jest niejasny. W As łuk rozpoczyna się w t. 32 (na końcu linii), ale brak mu jakiejkolwiek kontynuacji. W AI w zasadzie nie widać łuku na końcu t. 32, ale początek łuku w t. 33 można uważać za sugerujący objęcie nim także rozpoczynającej frazę ostatniej ćwierćnuty t. 32. Brak łuku w WaC to najprawdopodobniej pomyłka. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wa , Niedokładne łuki A |
||||||||
t. 32
|
Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll
..
Repetycją, rozpoczętą po drugiej mierze tego taktu, objęte są w AI t. 32-48. W pozostałych źródłach znaku repetycji nie ma – w As powtórzenie tych taktów nie jest wyraźnie oznaczone, a w A (→Wf→Wn,Wa) jest wypisane nutami. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
||||||||
t. 33-34
|
Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll
..
Łuk AI (łuki?) w t. 33-34 jest niejasny, jeśli chodzi o zasięg (czy łuk biegnie już od ostatniej ćwierćnuty t. 32 i dokąd prowadzi) i ciągłość (przerwa nad 1. ósemką t. 34). Zdaniem redakcji, ani kształt, ani zakres obu części łuku nie wskazuje na chęć podziału – przerwa jest najprawdopodobniej wynikiem chwilowego braku atramentu. Podobna przyczyna sprowokowała też być może zaniechanie kontynuacji łuku. Przyjmujemy zatem, że łuk rozpoczyna się w t. 32 i obejmuje jeszcze t. 33-34, w czym można widzieć ogólny sygnał sposobu wykonania – jego odpowiednikiem w dopracowanej notacji byłby np. łuk, jaki w analogicznych t. 49-54 Chopin wpisał w A. Powyższe uwagi dotyczą także t. 48-50. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Błędy Wa , Niedokładne łuki A |
||||||||
t. 33-44
|
Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll
..
W tekście głównym odtwarzamy widełki dynamiczne ściśle na podstawie A. W Wf znaki na ogół nieznacznie wydłużono, jednak w pierwszych pięciu taktach można je uznać za zgodne z A. Znaki w t. 41-44 są natomiast zauważalnie dłuższe (podobnej długości jak w t. 33-37). W pozostałych wydaniach wszystkie znaki odtworzono praktycznie w jednakowej długości, odpowiadającej z reguły całemu wiązaniu ósemkowemu. Nieco wyraźniejsze różnice występują w t. 38 i 39-40, które omawiamy osobno. We wcześniejszych rękopisach nie ma żadnych tego rodzaju znaków (w całym Walcu – por. t. 1), nie ma też akcentu w t. 39. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- …
- 51
- Następna »