Artykulacja, akcenty, widełki
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- Następna »
|
t. 74-76
|
Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll
..
Akcenty długie w t. 74 i 76 odtwarzamy na podstawie KF, w której Chopin korygował akcenty w kilku analogicznych miejscach, a prawdopodobnie dopisywał je także w tych taktach (przynajmiej niektóre, np. dwa ostatnie w t. 74). Długie akcenty występują też w Wf, jednak w całości pisownia tego źródła wydaje się być efektem uproszczonych korekt pierwotnej notacji z akcentami pod partią l.r. (podobnie w t. 78-80). Brak w Wa znaków w 2. połowie t. 74 to prawdopodobnie pomyłka – patrz następna uwaga. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty KF |
|||||||||||||||||
|
t. 74
|
Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll
..
Zdaniem redakcji, widoczne w Wa akcenty nad 11. i 15. szesnastką taktu to albo pomyłka (błędnie umieszczone akcenty przeznaczone dla 9. i 13. szesnastki), albo pozostałość pierwotnej notacji (por. t. 72). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wa |
|||||||||||||||||
|
t. 77-79
|
Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll
..
Akcent w t. 79 podajemy w tekście głównym na podstawie KF, gdzie mógł być wpisany przez Chopina (por. t. 71-75). Znak w t. 77 to przypuszczalnie pozostawiona przez nieuwagę pierwotna postać akcentu, analogiczna do znaków występujących w pasażach obejmujących tylko jeden takt, toteż i tam proponujemy akcent długi na wzór analogicznych taktów. Taką właśnie, prawdopodobnie pierwotną pisownię mają Wf w t. 77 oraz Wa i Wn w obu omawianych taktach. Pisownia Wf w t. 79, zastosowana w tym kontekście tylko tam, może być pomyłkowa (patrz też t. 74-76). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Pominięcie korekty analogicznego miejsca , Autentyczne korekty KF |
|||||||||||||||||
|
t. 78-80
|
Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll
..
Akcenty w t. 78 podajemy w tekście głównym na podstawie poprawionej przez Chopina notacji KF. Stosujemy ją także w t. 80, pominiętym przy poprawkach prawdopodobnie w wyniku nieuwagi kompozytora. Wersje wydań są przypuszczalnie niedokładne lub nieostateczne (por. t. 74-76). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Pominięcie korekty analogicznego miejsca , Autentyczne korekty KF |
|||||||||||||||||
|
t. 81-82
|
Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll
..
Występujące tylko w Wf akcenty w pr.r. mogły być dodane przez Chopina w korekcie tego wydania. Zdaniem redakcji jest jednak bardziej prawdopodobne, że Chopin wpisał w podkładzie tylko pierwszy akcent, a w Wf zwielokrotniono go, interpretując znaki powtórzenia, użyte do skrótowego zapisu następnych grup szesnastek. Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym proponujemy tylko jeden akcent, a ze względu na to, iż domyka on regularną strukturę rytmiczno-melodyczną t. 71-80, dostosowujemy jego kształt i umiejscowienie do poprzednich akcentów. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wf |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- Następna »