Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Artykulacja, akcenty, widełki

t. 26-28

Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll

5 akcentów długich w KF

!!!   miniat: jak widać.                 TGTU bez pierwszego akcentu w t. 28 (na kliszy pedały w t. 26 normalne)

10 krótkich akcentów w Wf

EZnieU (z pedałami 26)

6 krótkich akcentów w Wa

EZnieU1 (pedały normalne)

5 krótkich akcentów w Wn1

EZnieU2 (pedały normalne)

6 krótkich akcentów w Wn2 (→Wn3)

EZnieU3  (pedały normalne)

6 akcentów długich proponowanych przez redakcję

TGTU (6 długich) z pedałami 26

..

Tak jak w t. 24, w tekście głównym podajemy akcenty długie, wpisane prawdopodobnie przez Chopina w KF. Brak pierwszego znaku w t. 28 to z pewnością przeoczenie, poprawione w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty KF

t. 29-32

Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll

Akcenty pomiędzy lub nad nutami w KF i Wf

!!!   miniat: 1. grupa t. 29 + 1. grupa t. 30, tylko dolna 5-linia, bez pedału i łuków, z numerami taktów.             EZnieU 29 i 32, reszta górne z TGTU

Akcenty pod lub nad nutami w Wa1 (→Wa2)

29 dolny z TGTU, reszta górne 

Akcenty nad nutami w Wn i Wa3

górne z TGTU

Podwójne akcenty proponowane przez redakcję

..

W taktach tych umieszczanie akcentów na początku pasaży pomiędzy nutami napotyka na trudności, gdyż wymagałoby umieszczenia ich w obrębie linii dodanych, ze szkodą dla czytelności tekstu. W KF i Wf, które najprawdopodobniej wiernie oddają tu pisownię [A], taką pisownię widzimy tylko w t. 29 i 32, pozostałe akcenty Chopin umieścił nad nutami. To ostatnie rozwiązanie przyjęto w Wn i Wa3 we wszystkich omawianych taktach, a w Wa1 (→Wa2) w czterech z pięciu przypadków. W tekście głównym, dla podkreślenia, iż akcenty odnoszą się do nut granych przez obie ręce, proponujemy podwójne akcenty (por. t. 13-14). Pisowni tej użył być może sam Chopin w t. 46.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 41-42

Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll

Akcenty pomiędzy nutami w KF, Wf i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: ta szesnastka w t. 41 w obu rękach, tylko górna 5-linia, bez łuku + to samo w t. 42.                   EZnieU

2 różne akcenty w Wa1 (→Wa2)

górny z TGTU w 41 + EZnieU 42

2 różne akcenty w Wn1

górny z TGTU 41 + EZnieU 42

3 różne akcenty w Wa3

TGTU 41 i EZnieU 42

Pary akcentów proponowane przez redakcję

TGTU

..

Wszystkie źródłowe pisownie z pewnością znaczą to samo – akcent odnoszący się do obu nut uderzanych w połowie taktu. W tekście głównym przyjmujemy wersję z dwoma akcentami – patrz t. 13-14.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 43-44

Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll

Różne akcenty w KF

!!!   miniat: na wzór tej z t. 41-42.         Tu 43 dolny z TGTU, 44 EZnieU

Akcenty pod l.r. w Wf i Wn1

dolne z TGTU

Pary akcentów w Wa

TGTU

Akcenty pomiędzy nutami w Wn2 (→Wn3)

EZnieU

..

Tak jak w poprzednich dwóch taktach, wszystkie źródłowe pisownie z pewnością znaczą to samo – akcent odnoszący się do obu nut na 9. szesnastce taktu. Oznaczenie tego za pomocą pary akcentów mogło być w podkładzie do Wa wprowadzone przez Chopina, choć uzupełnienie pojedynczych akcentów przez wydawcę wydaje się równie prawdopodobne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 45-46

Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll

Akcenty pomiędzy lub nad nutami w KF

!!!   miniat: 1. miara t. 45 + 2. połowa t. 46, tylko dolna 5-linia, bez pedałów i łuków.             t. 45 EZnieU + t. 46 górne z TGTU

Akcenty nad nutami w Wa i Wn

górne z TGTU

Akcenty nad nutami lub pary akcentów w Wf

3 górne z TGTU + 2 ostatnie = TGTU

Pary akcentów proponowane przez redakcję

..

Także w tych taktach Chopin szukał zręcznego sposobu oznaczenia akcentów, dotyczących równocześnie partii obu rąk (por. t. 29-3241-44). W tekście głównym przyjmujemy w obu taktach pary akcentów zastosowane w Wf – zapewne przez Chopina – w 2. połowie t. 46.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn