Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 57

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

Cyfra palcowania w WfD

Bez palcowania lekcyjnego

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD

t. 58

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

Bez palcowania w KG (→Wn) i Wa1

!!!   miniat: pół taktu, tylko górna 5-linia.        Tu pusta klisza 

Palcowanie w Wf

!!!       TGTU (11 cyfr)

Palcowanie w Wa2 (→Wa3)

!!!       TGTU + 3 cyfry krojem redaktorskim : 524 nad fis3, cis3, e3 w 2. grupie

..

Palcowanie Wf mogło być dodane przez Chopina w podkładzie do tego wydania lub w trakcie korekty. Zostało on powtórzone i uzupełnione w Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf

t. 58

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

..

Przed 5. szesnastką brak  w KG i Wf. Tę oczywistą niedokładność Chopina poprawiono w Wn. Także Wa ma prawidłowy tekst.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności KG

t. 59

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

Bez przednutki w KG (→Wn) i Wa1

!!!   miniat: cała nuta E (z miejscem na przednutkę), tylko dolna 5-linia.      Tu pusta klisza 

Przednutka w Wf i Wa2 (→Wa3)

..

Przednutkę E1 dodał Chopin w korekcie Wf – rozplanowanie nut w tej linijce świadczy, że nie przewidziano miejsca na tę nutę. To niewątpliwe ulepszenie wprowadzono także w Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf

t. 59

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

..

Przed nutami c2 c3 (w t. 60) nie ma w źródłach – oprócz Wn2 (→Wn3) – znaków chromatycznych. Można się zastanawiać, czy nie jest to niedokładność, tak często spotykana w pisowni Chopina, polegająca na pominięciu znaków chromatycznych przy powtórzeniach figuracji w innych oktawach – w tym wypadku krzyżyków podwyższających te nuty na cis2 cis3. Zdaniem redakcji, o ile cisnawiązuje jeszcze do panującej w poprzednich dwóch taktach tonacji A-dur, o tyle t. 59-60, oparte na akordzie E9>, utrzymane są już w a-moll, co czyni naturalnym użycie nut c2 c3. Ze zbliżoną sytuacją mamy do czynienia w Barkaroli op. 60, t. 110, gdzie na początku biegnika, wśród nut opisujących akord eis-h-d Chopin użył cis1, ale w dalszej części już c2, c3 i c4.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn