mUltimate Chopin

op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 19

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

Oba ostrzegawcze znaki chromatyczne są dodatkiem redakcji. Krzyżyk przed dis2 znajduje się także w Wn3.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

t. 20

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

Tak jak poprzednio, w Wf, Wa1 i Wn1 błędnie odczytano tu skrótową notację KF i pozostałych rękopisów edycyjnych, podając 2., 3. i 4. grupę szesnastek bez żadnych znaków chromatycznych. Błąd poprawiono w Wa2 (→Wa3) i Wn2 (→Wn3).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności KF

t. 26

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

gis w KF i Wf

!!!   miniat: 3. i 4. ósemka, tylko dolna 5-linia, bez łuku.      Tu pusta klisza 

g w Wn1

!!!     kaso g na 3. ósemce

gis (z ) w Wa i Wn2 (→Wn3)

!!!     TGTU  (# gis na 3. ósemce)
..

Przed 3. akordem Chopin nie wpisał żadnego znaku chromatycznego (co wynika ze zgodności wersji KF i Wf). Tym samym należy go czytać jako gis-h-f1. Wersja Wn1 z g jest niewątpliwie błędna – przypuszczalnie adiustator chciał dodać znak ostrzegawczy po  obniżającym gis1 na ges1 na początku taktu. W tym samym miejscu w Wa dodano ostrzegawczy  (znak ten mógłby być autentyczny, gdyby znajdował się już w podkładzie do Wa; bardziej prawdopodobna jest jednak adiustacja wydawcy). Błąd Wn1 naprawiono w Wn2 (→Wn3), zmieniając  przed dolną nutą na ; dodano też ostrzegawczy  przed h i drugi przed e1 w następnym akordzie.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 26

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

e1 w KF (→Wn), Wf i Wa1

!!!   miniat: 4. i 5. akord, tylko dolna 5-linia, bez łuku.      TGTU     (na kliszy bemol as w normalnej pozycji)

es1 w Wa2 (→Wa3)

!!!      bemole es1 i as
..

Bemol dodany w Wa2 (→Wa3) jest niewątpliwie dowolną adiustacją. W wersji tej ulega zniekształceniu charakterystyczny motyw powtarzanych nut, pojawiający się w każdej z analogicznych fraz przynajmniej sześciokrotnie. 

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 27

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

g-a1 w KF, Wf, Wa i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: ta para ósemek, tylko dolna 5-linia, bez łuku.    TGTU

g-g1 w Wn1
..

Niewątpliwy błąd Wn1 mógł być sprowokowany nieco niższym położeniem główki tej nuty w KF.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn