mUltimate Chopin

op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 36

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

Tak jak w t. 4, w tekście głównym pomijamy występujący we wszystkich źródłach zbędny  przed ais1, dolną nutą 4. tercji.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy

t. 40

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

Sądząc na podstawie pisowni KF, w tym takcie Chopin zastosował w rękopisach dokładniejszą notację niż w poprzednich, podobnych miejscach (por. np. t. 4) – oprócz pierwszej grupy szesnastek, wypisał nutami także drugą, wraz z niezbędnymi znakami chromatycznymi. Mimo to w Wn1 znaków nie powtórzono w 2. połowie taktu, co zostało poprawione dopiero w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 42

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

a-cis1 w interpretacji konteks­towej KF, Wf, Wn1, Wa1 (→Wa2) oraz w Wn2 (→Wn3), Wa3 i WfD

!!!      miniat: cały takt, tylko dolna 5-linia, ścieśnione, bez łuku.        Tu cis1 od 4. do 7. akordu (zamiast his), w 5. akordzie a po prawej stronie laski + 2 kaso (a1 i a)  = to co red w war. 12

a-c1 w WFJ i WfS, interpretacja konteks­towa oraz WfD, możliwa interpretacja

!!!    wg miniatury (kaso a1, kaso a-c1 w 4. i 5. akordzie, c1 zamiast his1 w 4.-7. akordzie, a w 5. akordzie na prawo od laski

a-his proponowane przez redakcję – enharmoniczny zapis WfJ i WfS
..

Publikując Etiudę, Chopin przewidywał cis1 jako wew­nętrzną nutę akordów od 4. do 7. Wersję tę mają KF (→Wn), Wf i Wa, choć tylko w Wn i Wa3 zapisano ją bezbłędnie, z koniecznym  obniżającym ais na a. Jednak we wszystkich trzech zachowanych egzempla­rzach z naniesieniami Cho­pina znajdują się dopiski świadczące o zmianie intencji. W WfJ dopisano obniżający cis1 na c1 w 4. akordzie, w WfS takie kasowniki są przed 4. i 6. akordem. Także dopisany przez Chopina w WfD przed 4. akordem, mimo iż postawiony niżej, może odnosić się do środkowej nuty (cis1), gdyż a nie powinno było budzić żadnych wątpliwości nawet bez potrzebnego tu . Prawdopo­dobnie zatem we wszystkich trzech przypadkach Chopin w uproszczony enharmonicznie sposób zmienił wewnętrzny dźwięk w akordach od 4. do 7. z cis1 na his. Wersja ta (nasz tekst główny) ma cechy ule­psze­nia Chopinowskiego – w wersji pierwotnej efekt doko­nującej się na przejściu t. 41-42 zmiany cis1 na his jest osłabiony późniejszym powrotem cis1 w połowie t. 42.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Zmiany akompaniamentu , Dopiski WfS , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji , Dopiski WfJ

t. 42

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

gis3-dis4 w KF (odczyt dosłowny→Wn)

!!!   miniat: ta ósemka, tylko górna 5-linia.       

fis3-dis4 w KF (interpretacja), Wf i Wa
..

Jako dolną nutę KF ma prawdopodobnie fis3, tak jak Wf i Wa, główka nuty postawiona jest jednak niedokładnie, za wysoko. Podobnych niedokładności jest w KF sporo, por. np. dolną nutę 12. szesnastki w t. 11. W Wn nutę tę odczytano błędnie jako gis3.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Niedokładności KF

t. 42

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

Kasownik obniżający ais1 na a1 znajduje się tylko w Wn i Wa3. Jest to oczywista, charakterystyczna dla Chopina niedokładność notacji, słusznie zadiustowana w Wn i Wa3.
We wszystkich źródłach pojawia się niepotrzebny  przed dis1 w 1. akordzie taktu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji