mUltimate Chopin

op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 4

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

W Wf, Wa1 i Wn1 błędnie odczytano skrótową notację KF i pozostałych rękopisów edycyjnych, podając 2., 3. i 4. grupę szesnastek bez żadnych znaków chromatycznych. Błąd poprawiono w Wa2 (→Wa3) i Wn2 (→Wn3).
Podobnie w niemal wszystkich analogicznych miejscach – por. t. 8, 20 i 36, a także 12 i 40.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności KF

t. 4

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

Przed ais1, dolną nutą 4. tercji, we wszystkich źródłach postawiony jest . Znak nie ma tu żadnego uzasadnienia (w tekście głównym go pomijamy), ujawnia jednak niepewność Chopina, jeśli chodzi o notację dźwięków a/ais w tonacji gis-moll (por. uwagę do t. 7).

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy

t. 5

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

W KF (→Wn1) ostatnie dwie szesnastki tego taktu zostały omyłkowo przepisane z następnej grupy (3. i 4. szesnastka t. 6). Błąd poprawiono w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy KF

t. 5

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

Źródła różnią się notacją znaków chromatycznych na 1. i 4. szesnastce ostatniej grupy. Ze względu na regularność figuracji można przyjąć, że Chopin miał na myśli his2-dis3 i dis3-fis3. Gdy grupa ta jest zapisana bez przenośnika oktawowego, tekst nie wymaga żadnych znaków i taką notację widzimy w Wf. W pozostałych źródłach użyto przenośnika oktawowego (tak jak w tekście głównym), co rodzi potrzebę sprecyzowania zapisu:

  • W KF (→Wn1) ostatnia tercja wpisana jest na błędnej wysokości, tak więc problem dotyczy tylko 1. tercji, przed którą nie ma żadnych znaków.
  • W Wa1 również nie ma znaków przed 1. tercją, dodano natomiast krzyżyki przed obiema nutami ostatniej tercji. Jest to niewątpliwie pomyłka, gdyż  przy dis3 ma sens tylko przed 1. tercją. W Wa2 (→Wa3) nie przeniesiono dotyczącego dis3, dodano jednak przed his2.
  • Wn2 (→Wn3) ma notację zgodną ze współczesnymi standardami, przyjętą także w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Błędy KF

t. 7-8

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

Bez znaków w KF (→Wn1), Wf i Wa

!!!   miniat: 1. grupa t. 7 i 1. grupa t. 8, tylko górna 5-linia, bez palców, łuku i wideł.        Tu pusta klisza 

Kasowniki w Wn2 (→Wn3)

!!!    jak TGTU, tylko bez nawiasów

Kasowniki sugerowane przez redakcję
..

Przed 2. szesnastką każdego z tych taktów nie ma w źródłach znaków chromatycznych z wyjątkiem niemogących pochodzić od Chopina kasowników dodanych w Wn2 (→Wn3). Wydaje się więc, że górną nutą ma tu być ais2. Istnieją jednak mocne przesłanki, zarówno źródłowe (poświadczona także w innych utworach niepewność Chopina, jeśli chodzi o zapis nut a/ais w tonacji gis-moll), jak i stylistyczne (naturalność przebiegu harmonicznego), by uznać to za błąd Chopina. Dlatego w tekście głównym sugerujemy uzupełnienie kasowników dla uzyskania brzmienia a2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Ostatni znak przykluczowy , Błędy KF