mUltimate Chopin

op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 47-48

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

Notacja znaków chromatycznych wykazuje w źródłach znaczne niedokładności i różnice, nie powodujące wszakże trudności w odczytaniu intencji Chopina. Ze względu na użycie w niektórych źródłach przenośnika oktawowego nie jest też jasne, które znaki należy uznać za konieczne. Najpoważniejszy błąd znalazł się w Wa1, w którym w t. 47 nie ma ani jednego  obniżającego ais na a. KF (→Wn1) i Wf mają  dający a3 przed 1. szesnastką; znak ten dodano w Wa2 (→Wa3) wraz z odpowiednim  w l.r. W t. 48 w KF, Wf i Wa1  dający a1 pojawia się dopiero przed 3. szesnastką; potrzebny znak na początku taktu dodano w Wn1 i Wa2 (→Wa3), ale tylko w Wa2 (→Wa3) usunięto zbędny w tej sytuacji znak przed 3. tercją. W pełni poprawną notację ma jedynie Wn2 (→Wn3).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności KF

t. 48

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

Wa1 (→Wa2) ma ostrzegawczy  tylko przed dis. Znak przed półnutą Dis – obecny we wszystkich pozostałych źródłach – dodano w Wa3.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 49

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

H1 w KF (→Wn) i Wa

!!!     miniat: 3 ósemki, tylko dolna 5-linia, bez pedału.     Tu H1 zamiast Gis1

Gis1 w Wf
..

Zgodność KF (→Wn) i Wa pozwala przypuszczać, że H1 znajdowało się także w [A], a Gis1 w Wf jest efektem Chopinowskiej korekty. Najprawdopodobniej była to w istocie poprawka dość częstego u Chopina błędu w liczbie linii dodanych (por. np. Etiudę Ges op. 10 nr 5, t. 72.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Błąd tercjowy , Błędy w liczbie linii dodanych , Autentyczne korekty Wf , Błędy KF

t. 52

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

a1 w KF (→Wn1→Wn2), Wf i Wa

!!!   miniat: 3 ostatnie grupy, tylko górna 5-linia, bez łuku.    Tu EZTU (bez dodatkowego # i "normalne" pozycje nut, wiązań i palców)

ais1 w Wn3

!!!      EZnieU = dodatkowy # ais1, przesunięta tercja z palcami i dłuższe wiązanie 
..

Zmiana wprowadzona w Wn3 zadziwia stopniem niezrozumienia harmonii tego miejsca, zwłaszcza jeśli wziąć pod uwagę, że wprowadzono ją już w 2. połowie XIX wieku, a adiustator Wn powinien był znać przynajmniej kilka utworów Chopina, w których użyty jest akord o podobnej strukturze (gis-fisis-a-cis-e), jak choćby Scherzo h op. 20, t. 594-599, Nokturny f op. 55 nr 1, t. 22-23 i H op. 62 nr 1, t. 18, Polonez-Fantazja op. 61, t. 145, Barkarola op. 60, t. 48-49. Zlekceważono także Chopinowskie palcowanie, które do zmienionego tekstu zupełnie nie pasuje. Podobnie w analogicznym t. 56.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 56

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

a2 w KF (→Wn1→Wn2), Wf i Wa

!!!   miniat: te co w t. 52 tylko z przenośnikiem oktawowym.      Tu bez dodatkowego # i "normalne" pozycje nut, wiązań i palców (na wzór t. 52)

ais2 w Wn3

!!!      dodatkowy # ais1, przesunięta tercja z palcami i dłuższe wiązanie 
..

Rażąca adiustacja Wn3 – patrz t. 52.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn